Het is geen makkelijk jaar geweest voor Nina Derwael met 2 schouderblessures, gemiste EK's en WK's én een coachwissel. Maar de vele veranderingen hebben de topturnster zichtbaar deugd gedaan. "De Spelen van Parijs komen snel. Maar soms denk ik ook al aan de Spelen van LA", zegt Derwael, die nog niet met een turnpensioen in haar hoofd zit.
"Vandaag heb ik mijn eerste handstand gedaan sinds mijn schouderoperatie. Dat was eigenlijk maar voorzien over 3 dagen. Ik zit dus wat voor op schema."
Nina Derwael opende haar persconferentie met een positieve noot. Die positiviteit en rust vormden de rode draad in haar eerste babbel sinds het ontslag van haar coaches Yves Kieffer en Marjorie Heuls.
"Ik had hun ontslag misschien zien aankomen. Het kwam op een moment dat ik er persoonlijk klaar voor was", vertelt de olympische kampioene.
Derwael had nood aan verandering na een annus horribilis.
"2023 was het zwaarste jaar uit mijn carrière. In maart geraakte ik geblesseerd aan mijn schouder. In juni werd mijn mama ziek, wat mentaal heel zwaar was. Toen mijn schouder daarna helemaal uit de kom ging, zat ik heel diep."
Mijn verhuis en nieuwe manier van werken zorgen voor een verademing.
Maar Derwael trok lessen uit die moeilijke periode: "Mijn mentaliteit en manier van werken moesten anders."
"Tussen mijn 17e en nu was er weinig verschil op de manier waarop ik te werk ging in de turnzaal."
Met nieuwe coach Ulla Koch kreeg Derwael op het juiste moment een nieuwe frisse wind. "Er was meteen een goede klik."
"De manier van werken is nu persoonlijker en volwassener dan voordien", bewierookt Derwael haar nieuwe team.
De mentaliteitswijziging realiseerde Derwael door te verhuizen om niet langer op kot te zitten naast de turnzaal. "Dat was nodig om ook een leven te hebben naast het turnen. Nu geniet ik samen met mijn hondje en vriend. Een verademing."
Spelen van Los Angeles 2028
Ondertussen blijft Nina Derwael stap voor stap revalideren met Parijs als grote doel. Alleen moet ze zich nog altijd kwalificeren voor die Spelen.
Dat ticket voor Parijs kan Derwael veiligstellen via de Wereldbeker (de 1e WB is al half februari) of via het EK in Italië (begin mei).
"We gaan de revalidatie niet pushen. De gezondheid en de veiligheid van mijn schouder is belangrijker dan zo snel mogelijk wedstrijdfit zijn", onderstreept Derwael, die vooral rekent op het EK om zich te kwalificeren voor Parijs.
"Parijs komt er vrij snel aan. Misschien wel te snel. Maar mijn blessure en revalidatie doen ook beseffen dat de Spelen in LA (2028) ook niet meer zo veraf zijn."
Betekent dat dat Derwael (23) na Parijs geen punt zal zetten achter haar glansrijke turncarrière?
"Waarom zou Parijs het eindpunt moeten zijn?", vraagt Derwael zich af. "Ik heb een goed team rondom mij. En zolang ik blijf genieten van mijn sport, zie ik geen reden om na Parijs te stoppen."
Gerelateerd:
persmoment Nina Derwaellaatste update: ongeveer 1 jaar geleden
Einde
Wat hebben we onthouden uit de persbabbel van Nina Derwael?
1) Ze ligt een beetje voor op haar revalidatieschema.
2) Het ontslag van Heuls en Kieffer kwam op het juiste moment.
3) Derwael had nood aan verandering: niet enkel in de turnzaal maar ook buiten de turnzaal.
4) De Spelen van Parijs komen er vrij snel aan: "Misschien wel te snel."
5) Derwael denkt er voorlopig niet aan om te stoppen na Parijs: "LA (2028) is ook niet meer zo veraf."
"Waarom stoppen na Parijs?"
Derwael denkt er voorlopig niet aan om te stoppen na de Spelen in Parijs.
"Waarom zou Parijs het eindpunt moeten zijn?", vraagt Derwael zich af. "Ik heb een goed team rondom mij, de manier van werken is persoonlijker en volwassener dan voordien."
"Parijs komt vrij snel"
Derwael heeft diep gezeten tijdens haar blessureleed en dacht even dat haar carrière voorbij was.
"Maar ik turn nog altijd graag en ik voel dat het nog niet gedaan is. Parijs is kort dag en komt vrij snel. Misschien wel te snel. Soms denk ik: Los Angeles (2028) is eigenlijk ook niet meer zo veraf."
Ik heb een goed gesprek gehad met Yves en Marjorie. We hebben het mooi afgerond.
"Verhuis zorgt voor leven naast het turnen"
Derwael legt uit waarom ook mentaliteit moest veranderen.
"Ik heb heel hard geleefd met ooglappen op. Ik had nood aan een beetje veraderming. Zo ben ik verhuisd en zit ik niet langer op kot naast de turnzaal. Nu heb ik meer een leven naast het turnen met mijn hondje en vriend."
Ik zat een beetje vast. Er was weinig verschil tussen de manier van werken toen ik 17 was en nu.
Over ontslag van Heuls en Kieffer
"Op voorhand was er niet nagedacht om te stoppen met Yves en Marjorie. Het is er bijgekomen op een moment dat ik het misschien had zien aankomen en op een moment dat ik er persoonlijk klaar voor was."
"Daardoor was het gemakkelijker voor mij om hun ontslag te relativeren. Het was het juiste moment om een nieuw hoofdstuk aan te snijden in mijn carrière."
"Verandering was nodig"
Derwael heeft ook veel geleerd uit haar moeilijk jaar.
"Er moest verandering komen in mijn mentaliteit en manier van werken. Ik had na het WK besloten om met iedereen samen te zitten en mijn team zelf samen te stellen."
"2023 was zwaarste jaar uit carrière"
Door blessureleed, de ziekte van haar mama, nieuw blessureleed en een coachwissel heeft Derwael mentaal en fysiek een lastige periode achter de rug
"2023 was het zwaarste jaar uit mijn carrière, zowel binnen als buiten de turnzaal", zegt Derwael. "Maar ik ben er door gegroeid."
Ik had meteen een goede klik met mijn nieuwe coach Ulla Koch.
Over haar nieuwe coach
Derwael: "Ik ken Ulla Koch al sinds mijn 12 jaar. We zijn elkaar al regelmatig tegengekomen op wedstrijden. Toen ik hoorde dat zij kans maakte om coach te worden, was ik meteen positief."
Kwalificeren voor Spelen op EK
Derwael moet nog een ticket veroveren voor de Spelen in Parijs. Ze kan zich plaatsen via de Wereldbeker of via het EK (begin mei).
"De Wereldbekers komen er al heel snel aan. En het EK is meteen op alle 4 de toestellen. Dat is niet ideaal."
Toch lijkt Derwael haar boontjes te week te leggen op het EK om zich te plaatsen voor Parijs. "Rekening houdend met mijn schouder zit het EK het meest in mijn hoofd."
Eerste handenstand
Derwael staat ondertussen weer in de turnzaal.
"Vandaag heb ik mijn eerste handenstand gedaan. Dat was eigenlijk maar voorzien over 3 dagen, ik zit dus wat voor op schema."
"Niet pushen"
Omringd door een heel team zet Derwael elke dag een stap vooruit.
"We zijn niet bezig om de revalidatie sneller te pushen dan nodig", benadrukt de turnster. "De gezondheid en de veiligheid van mijn schouder heeft voorrang op zo snel mogelijk wedstrijdfit zijn."
Mijn blik staat nog altijd gericht op Parijs, dat is niet veranderd.
Revalidatie
Nina Derwael opent haar persconferentie met een woordje uitleg over haar revalidatie.
"Daags na mijn schouderoperatie half september ben ik meteen begonnen aan de revalidatie. We werkten meteen aan de mobiliteit, zodat ik mijn arm zo snel mogelijk weer volledig kon opheffen."