Op zijn vijftiende beginnen te basketballen en vier jaar later al in de NBA. Het levensverhaal van Joel Embiid leest als een sprookje. Maar zijn weg naar de top lag bezaaid met obstakels. Een portret van de kersverse MVP.
De NBA staat garant voor supersterren, extravagante halftime shows en gillende fans. Ver weg van die spotlights begint het verhaal van Joel Embiid.
Meer bepaald in de buitenwijken van Yaoundé, de hoofdstad van Kameroen. Daar groeit de jonge Embiid, zoon van een militair, in alle anonimiteit op.
Van een NBA-droom is dan nog geen sprake. Integendeel, Embiid heeft zijn zinnen gezet op een carrière in het volleybal.
Embiid heeft dan ook de genetische loterij gewonnen. Op 17-jarige leeftijd torent hij met zijn 2,05 meter al ver boven zijn klasgenoten uit.
En dat enorme fysieke potentieel gaat ook de lokale scouts niet onopgemerkt voorbij. Zij manen de lange slungel aan om volleybal in te ruilen voor basketbal.
Een nieuwe NBA-vedette is geboren.
Embiid raakt verknocht aan het spelletje. Na school rent hij meteen naar zijn kamer om de cassettes van Hakeem "The Dream" Olajuwon, zijn grote idool, te verslinden.
Embiid spiegelt zijn spel aan de Nigeriaanse mobiele center en maakt snel progressie. Het levert hem een uitnodiging op voor het basketbalkamp van zijn landgenoot en ex-NBA'er Luc Mbah a Moute.
Een gouden ticket naar een beter leven. Al had Embiid dat zelf nog niet zo begrepen.
"De eerste dag kwam ik niet opdagen. Ik wilde liever videogames spelen", vertelde de gigant van de 76ers in een podcast met zijn gewezen ploegmaat J. J. Redick.
Tekenend voor het speelse karakter van Embiid. Zo houdt de grote vriendelijke reus wel van een grapje naast het veld.
Maar achter de brede glimlach van Embiid schuilt heel wat leed.
Net toen alle puzzelstukjes in elkaar leken te vallen, slaat het noodlot toe. Tijdens het oversteken wordt de jongere broer van Embiid gegrepen door een voorbijrazende auto.
"Het is een lange weg geweest. Ik heb veel obstakels moeten overwinnen. En dan heb ik het niet alleen over basketbal", refereerde hij tijdens zijn MVP-speech cryptisch aan het familietrauma.
Embiid vindt troost bij de oranje bal. Hij brengt al zijn vrije tijd door op het parket en bemachtigt een sportbeurs bij de prestigieuze universiteit van Kansas.
De hoog opgeschoten Kameroener spreekt op dat moment geen woord Engels, maar laat zijn talent voor zich spreken.
Het jaar daarop vindt hij een nieuwe thuis in Philadelphia, dat hem met de derde pick in de draft, de talentenpoel van de NBA, aan het team toevoegt.
In Philly groeit hij uit tot publiekslieveling en een van dé gezichten van de NBA.
Flashforward naar dit seizoen, waarin Embiid als MVP gelauwerd wordt tot beste speler van de reguliere competitie.
Hij is pas de tweede Afrikaanse speler die de trofee ontving. Zijn voorganger: idool Hakeem Olajuwon.
