Wout van Aert verovert zijn 1e gele trui: "Ik kijk ernaar uit om hem te showen"

Met een tweede tweede plaats in twee dagen zouden de meeste renners zichzelf voor het hoofd slaan. Wout van Aert niet, want met de gele leiderstrui kreeg hij de mooiste troostprijs in de wielersport.

Welk gevoel houdt Van Aert over aan de eerste (gemiste) sprintkans? "Een heel goed gevoel", reageerde hij. "Als je geel mag aantrekken zou het raar zijn om niet tevreden te zijn. Gisteren is bij deze verteerd."

Hoe heeft Van Aert de sprint beleefd? "We zaten goed geplaatst. Christophe (Laporte, red.) deed het echt perfect om me vooraan te houden. We wisten dat we gelanceerd van de brug zouden komen op 500m van de aankomst"

"Ik kon van achteruit over Pedersen komen. Ik had ook de kortste lijn. Toen ik Pedersen voorbij ging, dacht ik dat ik ging winnen, maar Jakobsen moet nog heel snel van achteren gekomen zijn. De prijzen worden pas verdeeld aan de meet."

De finale verliep behoorlijk chaotisch, met nog enkele valpartijen in de slotkilometers. "Ik heb niets van een val gemerkt", zei Van Aert, "maar het werd in de radio meegegeven. Ik denk dat er gelukkig niemand van ons bij is, al hebben we dat zelf afgedwongen door goed gepositioneerd te zijn."

Van Aert eindigt zo voor de tweede dag op rij op de meest ondankbare plaats. Kruipt dat in het hoofdje? "Het is niet nieuw voor mij om vaak tweede te zijn. Poulidor was ook een grote kampioen, hé", lacht hij. 

"Als je de gele trui als beloning krijgt dan ben ik er heel blij mee. Er zijn nog heel veel kansen in deze Tour. Ik kijk er al naar uit om deze trui morgen te kunnen showen", besluit hij.

Het waaierspektaktel waarover de afgelopen dagen liters inkt is gevloeid, kwam er uiteindelijk niet. "Ik had veel hectiek verwacht, maar op de Grote Beltbrug was het echt volledig wind op kop en ervoor stond de wind ook steeds in het nadeel. Er waren nooit echt kansen om de boel op de kant te trekken."

"Maar het blijft de eerste rit van de Tour en er stonden heel veel mensen langs de kant. Dat maakt het op zich al gevaarlijk. Ik had wel een supersterke ploeg, die ons heel de dag vooraan heeft gehouden. Ook een speciale bedanking voor Christophe Laporte, die me zowel bij de tussensprint als de eindsprint prachtig heeft afgezet."

De slotkilometers verliepen wel behoorlijk chaotisch, met nog enkele valpartijen. "Ik heb niets van een val gemerkt, maar het werd in de radio meegegeven. Ik denk dat er gelukkig niemand van ons bij is, al hebben we dat zelf afgedwongen door goed gepositioneerd te zijn."