"Wat voor een race was dat!" Bart Swings kon het amper geloven dat hij olympisch kampioen is na een zenuwslopende massastartfinale. "Ik voelde mij een beetje geviseerd", opende hij met een understatement. "Maar ik voelde me zo sterk, ik zei tegen mezelf dat ik vandaag niets zou weggeven."
Bart Swings reed in de finale alle gaten dicht en had nog krachten genoeg om iedereen er in de sprint op te leggen. "Ik had een treintje sprinters achter mij. Maar ik voelde me in de halve finale al zo sterk, ik dacht: "Ik ga hier vandaag niets weggeven." Die halve finale gaf me heel veel vertrouwen."
"De Nederlanders hebben het me niet makkelijk gemaakt. Die bleven aanvallen. Op 3 à 4 ronden van het einde is het voor mij meestal het ergste als ze aanvallen, want dan wil ik mijn sprint voorbereiden. Nu kon ik nog net even rusten voor de sprint. Het is goed gekomen, ik kan het bijna niet geloven."
Swings beschrijft het gevoel toen hij over de streep kwam: "Dat was ongelooflijk. Toen ik de laatste bocht inging, was ik zelfs niet echt meer met goud bezig. Ik dacht: "Blijven staan, die bocht uit en vol blijven gaan." Ik voelde ineens dat ik nog heel veel snelheid had en mijn benen nog niet kapot waren na die wedstrijd. Ik sprintte tot aan de streep en dat was genoeg."
Ik kon nog net even rusten voor de sprint. Zo is het goed gekomen.
In 2018 pakte Swings zilver, zijn droom toen was goud in Peking. Voor de start stond hij even voorover gebogen. Wat dacht hij toen? "Dat het moest gebeuren. Die 4 jaar zijn voorbijgevlogen. Toen het startschot klonk, waren mijn gedachten wel helemaal weg en zat ik vol in de wedstrijd."
Goud voor een Belg in het snelschaatsen. "Ik hoop dat de Nederlanders mij dat een beetje gunnen", zegt de man die in Heerenveen woont en traint. "Ik heb natuurlijk wel al hun gaten dichtgereden, anders had er misschien wel een Nederlander gewonnen. Maar ik heb vandaag wel laten zien dat ik de sterkste was."
"'Het was zeker niet het ideale scenario"
Swings is de eerste Belg die 2 keer op een olympisch podium staat, hij bezorgt België de eerste individuele olympische titel in de geschiedenis van de Winterspelen. Het is nog maar het 2e goud voor België na dat van kunstschaatsers Micheline Lannoy en Pierre Baugniet in het paarrijden in 1948.
Heeft hij enig idee wat zijn prestatie betekent in België? "Eigenlijk niet. Ik zag de laatste dagen en weken dat er superveel gesupporterd werd. In mijn thuisdorp in Herent waren er posters en keken ze op een groot scherm. Het is ongelooflijk dat het dan ook lukt vandaag."
Swings leek bij zijn en allemans verwachtingen vrij rustig te blijven. Maar dat was innerlijk toch anders: "Ik heb de laatste dagen toch met veel stress rondgelopen. Als het kan en mogelijk is, worden die zenuwen eigenlijk nog een beetje erger."
"Ik had niet zo'n goede nacht, maar de voorbije nachten sliep ik supergoed, ik wist dat ik heel veel slaap op overschot had. Dus dat was oké."
"Ik denk dat ik al bij al toch rustig ben gebleven en de race goed heb aangevat. Maar makkelijk was het zeker niet. Het was zeker niet het ideale scenario. Ik wist dat de Nederlanders het een voor een gingen doen, maar ze deden het wel perfect. Ze maakten er een zware wedstrijd van. Maar wel alleen voor mij, want de andere jongens zaten in mijn wiel. Ik ben superblij dat het gelukt is."
"Ik zei heel de tijd dat het mijn droom was om voor goud te gaan, als ambitieus doel. Het is magnifiek dat het dan ook lukt."
