Ook heel wat Belgische paralympiërs blikken in deze eindejaarsperiode met veel voldoening terug op een succesvol 2021. Kris Bosmans, zelf paralympisch medaillewinnaar in Rio, spreekt met Maxime Hordies over het jaar waarin hij brons won op het WK en de Paralympische Spelen.
Het waren je eerste Paralympische Spelen. Met welke doelstellingen ben je naar Tokio afgezakt?
"Ik wou een gouden medaille meenemen naar België in de individuele tijdrit. Het is een bronzen medaille geworden. Mijn grootste concurrent, de Zuid-Afrikaan Nicolas Pieter du Preez, reed enorm sterk en ik ben daarnaast de nacht voor de individuele tijdrit ziek geworden."
"Ik had koorts door een blaasontsteking en ik heb daardoor niet voldoende kunnen slapen. Ik beschikte niet over 100% over mijn capaciteiten. Het verlangen om te presteren was er wel, maar mijn lichaam wilde niet mee. Ik heb nooit kunnen rijden zoals ik wou."
“Ik ben tot één week na de Paralympische Spelen ziek geweest. Door de stress in combinatie met het vochtige warmere klimaat heeft mijn lichaam waarschijnlijk anders heeft gereageerd. Nochtans hebben we veel gehydrateerd."
"Het was de eerste keer dat ik voor een belangrijke wedstrijd zoals een wereldbeker of wereldkampioenschap ziek werd. Het is voor mij een leerproces. Vanaf nu zal ik een week voor mijn wedstrijd starten met plantaardige medicatie om mijn blaas te reinigen om zo het risico te verlagen."
"Desondanks heb ik toch wel een bronzen medaille gewonnen in Tokio. Daar ben ik zeer tevreden over. Nu weet ik waar ik nog kan op verbeteren voor de volgende Paralympische Spelen in Parijs."
In de aanloop naar Tokio had je ook al tegenslag toen je op de training werd aangereden. Hoe ernstig was dat?
"Mijn handbike was zwaar beschadigd, zodat ik op zoek moest gaan naar een nieuwe handbike. Die is één week voor ik naar Japan afreisde aangekomen."
"De firma Carbonbike had niet meer dezelfde identieke handbike op voorraad en moest dus een ander type handbike bestellen. Het grote verschil was dat de achterwielen recht in het frame stonden. Bij mijn vorige model hadden de achterwielen een lichte inclinatie, waardoor ik sneller de bochten kon nemen."
"Ik moest mij dus op 2 weken tijd aanpassen, wat verre van ideaal was. Nu zal ik de positie in de handbike opnieuw bekijken. Voorlopig zal ik in 2022 verder rijden met deze handbike."
"Ik wacht nog af hoeveel de verzekering mij zal betalen voor mijn gebroken handbike. Ik ben jammer genoeg niet gesponsord en moet dus de kosten zelf dragen."
Wat zijn je ambities voor 2022 en de komende jaren?
"In 2022 wil ik graag goed presteren op de drie wereldbekers: in Oostende, Elzach en Quebec. De doelstellingen blijven de wereldkampioenschappen in Baie-Comeau in Canada, waar ik graag mijn wereldtitel op de weg van 2019 opnieuw wil nemen en in het tijdrijden voor de eerste maal goud wil behalen."
"Voor de Paralympische Spelen in Parijs 2024 zijn het dezelfde doelstellingen als in Tokio. Ik wil dus graag een gouden medaille nemen in de individuele tijdrit."
"Ik hoop dat de H1-klasse tegen dan een aparte wegwedstrijd krijgt. In Tokio was het een gecombineerde wedstrijd samen met H2, die veel minder beperking hebben als H1 en dus onmogelijk te kloppen zijn. Dat we dus een aparte wedstrijd hebben zodat we kunnen vechten voor een medaille."