Als een kind zo blij was hij eind 2019: Sam Bennett (30) had zich eindelijk kunnen losrukken bij Bora-Hansgrohe en trok naar zijn "dream team" Deceuninck-Quick Step. Maar nog geen twee jaar later is het sprookjeshuwelijk geëindigd in een regelrechte vechtscheiding. Lees hier een reconstructie van de breuk en een verklaring voor de meest recente plotwendingen.
Eind 2019 liet het vertrek van Elia Viviani bij de ploeg van Patrick Lefevere een vacuüm voor het statuut van eerste sprinter na.
Deceuninck-Quick Step en Sam Bennett waren elkaar al maanden aan het opvrijen, maar de Ier lag nog onder contract bij Bora-Hansgrohe en die ploeg wilde hem niet zomaar laten gaan.
Bennett was er helemaal niet tevreden. Peter Sagan blokkeerde een deelname aan de Tour van de Ierse sprintbom en ook Pascal Ackermann was hem in de Duitse ploeg gepasseerd in de pikorde.
In november 2019 werd het contract dan toch stopgezet en was de weg vrij richting Deceuninck-Quick Step.
Wie water bij de wijn gedaan heeft en welke sommen er door welke partijen (eventueel) op tafel werden gelegd, bleef een geheim.
Al zou Lefevere wel zijn steentje hebben bijgedragen voor de boetes die in de bus van Bennett belandden.
"Ik had nooit gedacht dat ik met dit shirt zou rijden"
"Ik ben opgelucht dat ik bij Deceuninck-Quick Step getekend heb", reageerde Bennett destijds op zijn transfer.
"Ik zit bij de ploeg waarvan ik als kind een poster had hangen boven mijn bed. Ik had nooit gedacht dat ik ooit zelf met dat shirt zou rijden."
Zijn droom ging in vervulling en Bennett betaalde zijn transfer uit in de coronaversie van de Tour, waar hij eindelijk voluit zijn kans kon gaan.
Hij moest 10 dagen wachten op een ritzege en barstte in het flashinterview in tranen uit.
Het was een teken aan de wand van de druk die Bennett zichzelf opgelegd had, een item dat een jaar later nog eens aan bod zou komen.
Hij wilde niet de eerste sprinter zijn die faalde bij de blauwe brigade, waar onder meer Tom Boonen, Mark Cavendish en Marcel Kittel op het hoogste toneel hadden gescoord.
Bennett won vorig jaar ook in Parijs, stelde er de groene trui veilig en graaide ter afronding ook nog een ritje mee in de Vuelta.
Emoties bij Sam Bennett na zijn eerste ritzege in de Tour (8/9/2020)
"Sam wil niet vertrekken, maar mijn zakken zijn niet zo diep"
Er leek begin dit jaar dan ook geen vuiltje aan de lucht. Bennett ging door op zijn elan en won onder meer in Parijs-Nice en in De Panne, maar tijdens het voorjaar lekte radio peloton dat Bora-Hansgrohe aan zijn mouw begon te trekken.
De Duitsers gaan richting 2022 met de grove borstel door hun rennersbestand. Uithangbord Peter Sagan verlaat het team, Pascal Ackermann wordt eveneens aan de kant geschoven.
Aangezien de hinderpalen van tijdens zijn vorige termijn zouden worden weggewerkt, had Bennett wel oren naar het voorstel van zijn voormalige ploeg, dat ongetwijfeld financieel aantrekkelijk(er) was.
Begin mei verklaarde ploegbaas Lefevere dat hij niet zou meegaan in het opbod. "Sam wil niet vertrekken, maar mijn zakken zijn niet zo diep als die van andere ploegen", argumenteerde de West-Vlaming. "Renners komen en vertrekken, dat hoort erbij."
Mentale oorlogsvoering
Van rancune leek op dat moment geen sprake. Bennett zou namelijk weer het uithangbord in de Tour worden, maar na dubbele ritwinst in de Algarve volgde in mei een plotse afzegging voor de Baloise Belgium Tour. "Lichte kniepijn", was de eerste diagnose, waarin nog geen sprake was van paniek.
Wat daarna volgde was enerzijds het sprookje van Mark Cavendish - de enige winnaar in dit verhaal, maar vooral een ellenlang welles-nietesspelletje tussen Lefevere en zijn sprinter, die in geen tijd persona non grata was geworden.
In zijn wekelijkse column in Het Nieuwsblad liet Lefevere geen kans liggen om na te trappen richting Bennett.
De ploegbaas uitte er zijn twijfels over de blessure van Bennett en schoof mentale zwakte naar voren als hoofdargument voor het wegblijven van de Ier in de Tour.
"Ik kan niet bewijzen dat hij geen kniepijn heeft, maar ik begin wel meer en meer te denken dat het meer faalangst is dan alleen maar pijn", vulde Lefevere bij Sporza aan.
Lefevere zwaait met UCI-reglement
Tussen Bennett en Lefevere zat er meer dan één haar in de boter en het gebrek aan duidelijkheid en communicatie - Lefevere sprak over complete radiostilte van de Ier - lag zwaar op de maag van de patron van Deceuninck-Quick Step.
Bennett hield tot dusver de lippen stijf op elkaar, wellicht met een mogelijke juridische epiloog in het achterhoofd.
De sprinter, van wie de terugkeer naar Bora-Hansgrohe intussen geofficialiseerd was, zou uiteindelijk een knie-operatie laten uitvoeren en zou door een revalidatie van 3 tot 4 maanden niet meer koersen voor Deceuninck-Quick Step. Zo bevestigde de ploeg althans op 7 augustus.
"Het is te hopen voor hem dat hij nog koersen rijdt. Als hij dat niet doet, moet ik hem ook niet meer betalen natuurlijk", had Lefevere in een eerdere episode al verklaard en door de operatie had de ploegbaas ook een extra - legale - stok om mee te slaan.
De Internationale Wielerunie staat in zijn reglementen namelijk toe aan ploegen om in het salaris van renners te snijden als er sprake is van een inactiviteit van minimaal drie maanden.
Lefevere gaat er prat op dat hij als goeie huisvader die maatregel principieel negeert - zoals bij Fabio Jakobsen -, maar de saga rond Bennett leek wel tot een "salary cut" te leiden.
Deelname aan het EK stuurt dossier weer een andere kant op
Leek, want afgelopen zondag stond Bennett tot eenieders verrassing aan de start van het EK in Trentino. De Ierse bondscoach achtte Bennett fit genoeg (overigens ook voor het WK) en Deceuninck-Quick Step kon die oproepingsbrief niet blokkeren.
Aangezien Bennett, van wie het niet duidelijk is of hij nu een operatie aan zijn knie ondergaan heeft, toch in staat blijkt te zijn om te koersen, werd de bal opnieuw in het kamp van de 66-jarige ploegbaas gelegd.
Datzelfde reglement van de UCI stipt namelijk aan dat ploegen fitte renners bewust niet langer dan 6 weken aan de kant mogen laten. Als ze dat toch doen, dan riskeren zij op hun beurt een sanctie.
Net daarom verschijnt Bennett straks aan de start van het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp en als het van zijn ploegbaas afhangt, zal hij nog zoveel koersen als mogelijk.
Niet omdat er sprake is van een plotse wiedergutmachung, wel omdat de nieuwe koerswijzing werkt als een rode lap op een stier van de baas van The Wolfpack. Of hoe de poppenkast nog lang niet voorbij is.
