Gisteren was de 1 aflevering van Het Scheldepeloton te zien op Canvas. De wielerreeks vertelt het verhaal van 5 vrienden die mekaar sterker maken tijdens hun trainingstochten langs de Schelde. In de 1e episode gaat het vooral over de figuur Wouter Weylandt. Hoe de flamboyante renner bijvoorbeeld zijn vrienden en vriendin ontmoette.
De eerste ontmoetingen
Jeugdvrienden Bert De Backer en lljo Keisse halen herinneringen op en keren terug naar hun eerste ontmoetingen met Wouter Weylandt. "We gingen alle 2 naar het MEZ-team", vertelde Bert De Backer. "Toen de beste ploeg van België. Uiteindelijk hebben we elkaar daar volledig gevonden. Dat was een droom."
"We fietsten nog niet samen, maar toen kwamen we elkaar toch eens tegen aan de Schelde", zegt Iljo Keisse. "Dat beeld vergeet ik nooit. Dan kwam hij naast mij rijden. Een klein, fijn, mager baasje. Hij zei: "Yo, ik ben Wouter Weylandt en ik zit bij u op school. Gaan we eens samen trainen?" Ik zei: "Ja maat, we zijn bezig". Vanaf dan was de toon gezet. Wouter was een supersympathieke en vlotte, joviale gast."
"Hij was ook de mayonaise of de lijm die de groep bij elkaar hield."
"Hij vertelde tegen iedereen dat hij postbode was"
Wouter was naast de fiets ook een grote levensgenieter. "Ik heb nooit iemand geweten die naar een grote ronde vertrok met 4 van die grote zakken snoep van de markt. Er is geen enkele renner ter wereld die dat eet", zegt Tom Boonen, die ploegmaat was van Weylandt.
"Hij had ook nog graag het leven naast de koers. Hoe ouder hij werd, hoe meer hij daar van kon genieten", vult Iljo Keisse aan.
"Tom ging natuurlijk ook wel eens uit", zegt Patrick Lefevere. "Die 2 samen, dat was geen goeie combinatie."
Wouter Weylandt leerde zijn vriendin An-Sophie De Graeve ook kennen in het nachtleven. "Ik was met hem iets gaan drinken toen een vriendin van mij belde. Ik zei dat ik iets aan het drinken was met Wouter. Wouter de wielrenner?"
"Dat wist ik niet, want hij had tegen mij gezegd dat hij postbode was. Hij vertelde dat tegen iedereen."
Weylandt mocht niet naar de begrafenis van zijn vriend Nolf
Toen zijn vriend Frederiek Nolf in Qatar plots om het leven kwam na een hartafwijking, kwam dat bijzonder hard aan bij Wouter Weylandt, die ook in Qatar was. "'Hij had aan Patrick Lefevere gevraagd of hij naar de begrafenis mocht gaan en hij mocht niet. Hij moest koersen", zegt An-Sophie.
"Ik weet dat niet meer", was de reactie van Lefevere.
"Als je zoiets moet verwerken...", gaat An-Sophie verder. "De ploeg had echt wel mogen zeggen dat hij naar de begrafenis mocht gaan."
"Stel u voor dat een van uw beste vrienden overlijdt. Het is zijn begrafenis en je baas zegt: blijf maar hier", kon Eric Weylandt, de vader van Wouter, die beslissing ook niet begrijpen.
Bekijk de volledige aflevering bij VRT NU.