Fabio Jakobsen: "In mijn hoofd kan ik winnen, fysiek zal dat moeilijk zijn"

Vanmiddag praat Fabio Jakobsen met de internationale pers, maar zijn team Deceuninck-Quick Step deelde deze voormiddag al een interview met de sprinter.

"Ik voel me vrij goed. Ik ben enthousiast, maar ook een beetje nerveus", glimlacht de Nederlander.

"Ik ben een beetje bang, maar ik wil dit doen, want ik geniet zo hard van deze sport. Ik wil doen waar ik van houd: koersen."

"Met mijn comeback heb ik al een doel bereikt. Mijn armen ergens in de lucht steken wordt hopelijk mijn volgende doel."

"Mijn grootste verwezenlijking is dat ik er na alles nog altijd van geniet en dat ik blij ben om te kunnen koersen. Hopelijk kan ik op het einde van het seizoen zeggen dat ik mijn vorm van voor mijn val zie liggen en kan bereiken."

"Misschien lukt dat dit jaar niet, maar dan hopelijk in 2022 of 2023. Dat is de horizon die ik voor mij zie."

"Dit is een goeie koers die ik kan gebruiken als voorbereiding op de rest van het seizoen en de rest van mijn carrière."

(lees een verslag van de persbabbel onder de quote en video)

"Of het spannend is? Ja, natuurlijk", vertelde Fabio Jakobsen vrijdagnamiddag in een vragensessie voor de media.

 "Dat ik snel terug ben, is natuurlijk relatief. 7 maanden vind ik lang als ik kijk naar hoe het is geweest, maar als ik zie hoe het nu gaat, dan is het vrij snel, ja."

"Ik ben wel een beetje zenuwachtig. Ik weet absoluut niet hoe ik zal reageren. Het is niet vanzelfsprekend. Er zijn genoeg jongens die prof willen worden en bij wie het niet lukt."

"De oude Fabio moet er ergens nog inzitten en die proberen we eruit te halen. Ik hoop dat ik de komende week elke dag kan finishen en dat ik stiekem elke dag verbeter, dat mijn lichaam het ritme oppikt."

Een opvallend serene en openhartige Jakobsen ging ook even in op mogelijke ambities. "Heel brutaal: in mijn hoofd kan ik een sprint winnen, maar fysiek zal dat moeilijk zijn. Dat is waarschijnlijk nog niet voor nu, maar ik denk er wel eens aan."

"Of ik genoeg zal durven? Ik had nooit angst in het peloton. Angst of schrik is iets dat je pakt."

"In ritjes is dat nog niet gebeurd, maar als ik tijdens een koers begin te remmen, dan is dat niet vreemd. Dat vertrouwen moet dan groeien. In het begin zal dat misschien een beetje weg zijn, maar dat komt dan terug, hoop ik."

"Ik probeer een normale renner te zijn", gaf Jakobsen nog aan. "Ik voel me een beetje als een neoprof die moet luisteren naar zijn lichaam en de richtlijnen van de ploeg."

"Opnieuw koersen is één iets, winnen is iets anders. Daar helpt de ploeg me bij. Ze zeggen dat er geen druk is en dat ik tijd heb."

"In het begin was ik er ook niet mee bezig om weer wielrenner te worden. Ik was blij dat ik er nog was."

"Na zo'n klap word je normaal ook geen renner meer. Maar als je merkt dat je lichaam zichzelf herstelt, dan droom je stiekem. En ik fiets gewoon heel graag."

Hebben de gebeurtenissen zijn karakter veranderd? "Als er arrogantie was, dan is dat nu wel verdwenen. En ik heb me gerealiseerd dat het leven eindig is, dat je elk moment moet grijpen."

"Vroeger dacht ik dat ik er meer recht op had omdat ik hard trainde, maar ik realiseer me dat niets zeker is. Ik moet blij zijn dat ik dit allemaal nog kan."