Emma Meesseman werd in een moeilijk sportjaar 2020 verkozen tot Sportvrouw van het Jaar. Ze kon dus niet ontbreken in Sporza Thuismatch. In de podcast zijn de Belgian Cats natuurlijk een belangrijk thema.
Net als voor de meeste topsporters was 2020 ook voor Emma Meesseman een moeilijk jaar. "Maar ik ben blij dat ik heb kunnen basketballen en individueel en als ploeg hebben we onze doelen gehaald", zegt de Sportvrouw van het Jaar.
Begin februari, in pre-corona-tijden, pakten de Belgian Cats in Oostende een ticket voor de Olympische Spelen in Tokio. "We hebben samen een lange weg afgelegd. We kennen elkaar al heel ons leven en het is mooi om dat samen op te bouwen. Met sommigen heb ik samen in de kleuterklas gezeten."
Meesseman miste door een coronabesmetting de vorige interlands met de Belgian Cats. "Ik kijk er naar uit om weer met de Cats te spelen. Zo heb ik bijvoorbeeld nog niet samengespeeld met Julie Allemand sinds ze terug is uit de WNBA."
Volgens Meesseman zit er nog rek op de Cats. "Ik ben zelf nog maar 27, Julie Allemand is nu super en zal nog beter worden. We hebben ook gezien dat de zusjes Massey in de toekomst de ploeg kunnen dragen en ik weet dat er nog talent op komst is."
Als we moeten basketballen met onze ellebogen, dat ligt ons niet. Het kan zijn dat we te braaf zijn.
"We groeien sowieso als ploeg, maar door corona kan ik niet inschatten hoe goed wij in Tokio zullen zijn en hoe goed de tegenstanders zullen zijn. Er hangt ook veel af van de loting, wie onze tegenstanders worden speelt een grote rol", zegt Meesseman.
"Je zou bijna Spanje of Frankrijk (3e en 5e op de wereldranglijst, België is zelf 6e, red) verkiezen omdat die puur op talent spelen. Ploegen die minder talent hebben, maar heel fysiek spelen, dat ligt ons totaal niet omdat onze spelstijl anders is."
"Wij lezen het spel, bewegen samen met elkaar en als daar dan een muur staat, dan moeten we nog een manier vinden om daar rond te gaan. Als we zoals tegen Servië moeten basketballen met onze ellebogen, dat ligt ons niet. Het kan zijn dat we te braaf zijn."
"Ann is de lijm van de ploeg, dat zie je niet in statistieken"
Philip Mestdagh staat al jaren aan het roer bij de Belgian Cats. "We maken elkaar sterker. We kennen elkaar al heel lang en zijn goed op elkaar ingespeeld", houdt Meesseman een pleidooi voor de bondscoach. "We hebben echt de beste staf die je kunt hebben. Never change a winning team."
Een heet hangijzer is misschien of Ann Wauters nog haar plaats heeft in dat winning team? "Nu wel nog, maar een jaar is lang. Ik weet niet hoe ze zich voelt en ik weet niet wat ze nog wil en kan opofferen voor de Olympische Spelen."
"Ik denk dat het belangrijk is dat je nog altijd een aandeel hebt op het veld, maar je hebt ook goeie bankzitters nodig. Zoals Ann kan spreken met ons, ons aanmoedigt en rust brengt tijdens wedstrijden, dat is heel belangrijk."
"Je kunt als ploeg niet goed presteren als je ook niet zulke mensen aan boord hebt. Ann houdt ons kalm en heeft veel ervaring, ze is de moeder van de ploeg en ook de link tussen de coach en de speelsters", legt Meesseman uit.
Toch zijn er vraagtekens. "Mensen kijken enkel naar statistieken en prestaties op het veld. Maar je hebt ook iemand nodig die de ploeg kan samenhouden zoals lijm. Dat zijn Ann en Hanne Mestdagh bijvoorbeeld. Hoe meer je zulke mensen hebt, hoe beter je ploeg is. Maar dat zie je niet in de statistieken."
Ik denk dat we de ervaring van Ann zo lang mogelijk moeten uitmelken. Ik hoop dat ze ook na haar carrière zo lang mogelijk in dienst wil staan van de Belgian Cats.
Hoe dan ook wordt het een moeilijke keuze voor de bondscoach en voor Wauters zelf. "Zij moet natuurlijk beslissen, wij kunnen dat niet voor haar doen", beseft Meesseman.
"Maar ik denk dat we haar ervaring zo lang mogelijk moeten uitmelken. Ik hoop dat ze ook na haar carrière zo lang mogelijk in dienst wil staan van de Belgian Cats en het Belgische basketbal."
Nu traint Wauters individueel, maar heeft ze geen ploeg nodig? "Je kunt veel trainen en shots nemen, maar ritme en basketbalgevoel moet je opdoen in een ploeg. Hopelijk lukt dat misschien op het einde van het seizoen."
"We zullen ook lang samenzijn met de Cats, dus ik hoop dat dat genoeg zal zijn om op te bouwen. Ann moet dat beslissen in samenspraak met de staf. Ik hoop dat ze gezond blijft."