In de eerste aflevering van Sporza Dox over het wielrennen stellen we de ietwat provocerende vraag of de Strade Bianche op korte tijd niet al genoeg adelbrieven kan voorleggen om tot het kleine kransje Monumenten te mogen toetreden. Wat vindt wielercommentator Michel Wuyts ervan?
De 5 Monumenten zijn al sinds jaar en dag Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije. "Sinds jaar en dag". Is het niet stilaan tijd om aan die tradities te morrelen?
Michel Wuyts ziet eerst nog een noodzakelijke tussenstop voor de Strade aan de halte "klassieker". "Strikt genomen ben je een klassieker als je 50 jaar bestaat en je ruim 200 kilometer lang bent. Al vraag ik me af of die afstand nog wel nodig is?"
"Ik begrijp de aantrekkingskracht van de Strade wel, die drang naar het verleden. "Zo zag het vroeger uit, laten we dat lekker nadoen." Maar ik zou de Strade nog een paar jaar laten rijpen en dan mag het zich een klassieker noemen."
"Dan spreek ik dus nog niet over een Monument! Ik denk niet dat ik dat nog zal meemaken, dat de Strade ooit een Monument wordt."
De vaste plaats op de kalender, vlak voor Tirreno-Adriatico, vindt Wuyts een nadeel voor de Strade. "De aantrekkingskracht van die koers is enorm, maar het deelnemersveld is nog altijd beperkt. De helft van het peloton rijdt immers Parijs-Nice en doet dus niet mee aan de Strade. Maar door de verschuivingen op de kalender zijn de toppers er dit jaar wél allemaal bij!"