Coronatips met Peter Vandenbempt: "Wild doen op Dropkick Murphys"

• "The Miracle of Castel di Sangro" (Joe McGinniss): Het verhaal van een klein ploegje uit een dorpje van 5.000 inwoners in het ver afgelegen deel van Zuid-Italië dat in het seizoen '96-'97 voor het eerst in de Serie B speelt. Het wordt een jaar lang gevolgd door een Amerikaan, Joe McGinniss, die er gaat wonen. Spannend, ontroerend, hartverscheurend en met dramatische gebeurtenissen en tegelijk glashelder uitgelegd voor de voetballeek. Een pareltje!

• "En uit de bergen kwam de echo" (Khaled Hosseini): Voor mij het mooiste van de drie boeken van de begeesterende verhalenverteller Hosseini. Een straatarme vader moet de kleine Pari ‘verkopen’ aan een kinderloos koppel uit Kaboel. Wat volgt zijn verhalen van gebroken levens in het door oorlog, chaos en corruptie verscheurde Afghanistan. Een boek dat je als lezer inwijdt in de Afghaanse cultuur, dat je verwondert, shockeert, boos maakt en ontroert. Vijf sterren.

• "De laatkomer" (Dimitri Verhulst): Het originele verhaal van Désiré Cordier, die z’n burgerleven ontvlucht door te doen alsof hij dementeert en zichzelf terugvindt in het tehuis voor seniele bejaarden. Een compact, maar heerlijk boekje voor de ongeduldige mens in de voor mij heel aantrekkelijke stijl van Verhulst. Ik ben fan van de schrijver en de mens, zijn humor en zijn zelfrelativering. Lachen is gezond, ook in tijden van Corona!

• "Monty Python and the Holy Grail" (Terry Jones en Terry Gilliam): Omdat de mens in deze tijden nostalgie omarmt en omdat deze film voor mij het magnum opus is van de Monty Python-bende. Onvoorwaardelijke fan sinds ik de film voor het eerst zag bij de trimestriële filmvoorstelling in de turnzaal van het Heilig Drievuldigheidscollege op de Oude Markt in Leuven. 45 jaar en twintig of zo keer kijken later kan ik er nog altijd hardop om lachen: humor zoals ik die enorm kan smaken, absurd tot in het absurde. En reis nadien doorheen alle mogelijk afleveringen van Monty Python’s Flying Circus en je slaat je met een glimlach om de lippen doorheen de volgende maand quarantaine.

• "Cry Freedom" (Richard Attenborough): Tijdloze klassieker die zich afspeelt in de jaren 70 tijdens de apartheid in Zuid-Afrika. Over de moord op Steve Biko en de blanke hoofdredacteur Donald Woods, die z’n land moet ontvluchten om zijn boek erover te publiceren. Uitstekende vertolkingen, aangrijpend verhaal, betoverend mooie beelden van dat prachtige land en geweldige muziek. Op de radio sloten wij de Wereldbeker in 2010 in Zuid-Afrika na de finale in Johannesburg af met de soundtrack van Cry Freedom ...

• "O Brother, Where Art Thou?" (Joel en Ethan Coen): Omdat lachen in Corona-tijd heel belangrijk is. In het Mississippi van ’37 ontsnappen drie gevangenen op zoek naar een schat: een ronduit hilarische interpretatie van Odysseus met onder anderen een briljante George Clooney en met aanstekelijke muziek ! (en als je de smaak te pakken hebt, ga je de rij maar af: The Big Lebowski, Raising Arizona,...

• "Going Out in Style" (Dropkick Murphys): Voor als ’t vooruit mag gaan ... Wild doen hoort erbij. Speciale vermelding voor de prachtige war song 'Broken Hymns'. Ook een aanrader: "11 Short Stories of Pain & Glory" met voorop ‘Blood’.

• "I Speak Because I Can" (Laura Marling): Kind van de Londense folkscene waar ook Mumford & Sons vertoefde. Lichtjes getroubleerde jongedame met een bezwerend stemgeluid. Mijn favoriet: ‘Rambling Man’.

• "Graceland" (Paul Simon): Zijn allereerste plaat na de switch weg van Art Garfunkel (was ook allemaal heerlijk goed). Afrikaanse klanken, mooie teksten en geweldige samenwerking met Ladysmith Black Mambazo. Ook een geweldige live-plaat van "Concert in the Park". Ga voor het ingetogen ‘Under African Skies’ en ‘I Know What I Know’.

• "Live At The Point" (Christy Moore): Stilaan bejaarde singer-songwriter, rebel en politiek activist voor liefhebbers van de rijke Ierse muziektraditie. Een carrière van vijftig jaar. Ga voor ‘Butterfly’, een ode aan George Best van Man Utd en het ontroerende ‘Beeswing’.

Zijn net uit de boot gevallen: Mumford & Sons (met banjo!), Guido Belcanto, Nathaniel Rateliff en The Pogues (If I Should Fall From Grace With God).

• "The English Game" (Netflix): Een geweldige reeks over het prille begin van het voetbal in het Engeland van de jaren 70 van de 19e eeuw, met niet alleen de strijd om de FA Cup maar ook de strijd tussen de welgestelde hogere klasse en het werkvolk.

• "Il Processo" (Netflix): Het verhaal van een Officier van Justitie die een moordenares probeert veroordeeld te krijgen. Met af en toe ook beelden vanuit  de mooiste stad ter wereld: Rome. Daarom alleen al is kijken de moeite.

• "Unorthodox" (Netflix): Een Duits-Amerikaanse serie over een 19-jarige Joods meisje dat wegvlucht uit haar gearrangeerde huwelijk in de ultraorthodoxe gemeenschap in New York. Een waargebeurd en aangrijpend verhaal, knappe vertolkingen en je krijgt een goed beeld van het leven bij de Chassidische joden (en je leert een mondje Jiddisch).

Voor een goeie mentale en fysieke balans: veel lopen, wandelen of fietsen en – zeer aan te raden – begin je dag met een liedje van de geweldige, creatieve duizendpoot Wim Opbrouck: elke dag vroeg in de ochtend op zijn Instagram-account een eigen interpretatie van een nummer aan zijn piano in zijn kot: vitamientjes voor het hart!