Standard haalde met zijn negenen een achterstand op tegen Moeskroen, maar toch praatte iedereen achteraf vooral over de zware fouten die tot de 2 rode kaarten leidden. Ook Peter Vandenbempt komt er in zijn wekelijkse voetbalanalyse op terug, net als op het pragmatisme bij Anderlecht en Genk.
Peter Vandenbempt over...
- Standard: "Preud'homme heeft gelijk in zijn tirade tegen al die kleine overtredingen, maar dan nog blijven de overtredingen van Mpoku en Carcela onverdedigbaar."
- Anderlecht: "Anderlecht wil zo lang mogelijk de illusie van Play-off I levendig houden."
- Genk: "Er is nog geen sprake van een Wolf-effect, maar ondanks de kruisweg van de voorbije maanden staat Genk maar op 3 punten van de top 6."
"Die tackles van Mpoku en Carcela, daar zijn geen excuses voor"
Michel Preud'homme lag na de match tegen Moeskroen onder vuur voor zijn vergoeilijkende reactie op de rode kaarten van Mpoku en Carcela. Terechte kritiek op Preud'homme, vind ik, want die twee héél gevaarlijke fouten waren op geen enkele manier te rechtvaardigen. Dat waren beenbrekende tackles.
De overtreding van Mpoku was nog onbedoeld, want hij schrok er zelf van, maar die van Carcela was ronduit smerig. Daar zijn echt geen excuses voor. Het was al zijn 5e directe rode kaart in zijn carrière. Daar waren misschien 1 à 2 discutabele bij, maar voor een aanvallende speler lijkt mij dat niet normaal.
Preud'homme heeft wel overschot van gelijk in zijn tirade tegen al die kleine overtredingen op die spelers, die daardoor gefrustreerd geraken. Ze willen aantrekkelijk voetballen, maar worden steeds met kleine fouten afgestopt. Het is ongelooflijk irritant dat de refs daar laks op reageren. Hoog tijd dat ze hen in Tubeke daar eens op wijzen.
Maar dan nog blijven die overtredingen onverdedigbaar. Nergens beter dan in Luik weten ze immers welke vreselijke gevolgen het kan hebben als je dit soort risico's neemt in een duel.
"Op deze manier is Standard geen uitdager voor Club"
Standard kon met zijn negenen toch nog gelijk maken in de slotfase, maar toch mag je spreken van 2 verloren punten. In de 1e helft was Standard zoveel beter dan Moeskroen, maar alweer hebben ze de wedstrijd niet doodgemaakt. Ze hebben zich al zo vaak in de voet geschoten. Bij de rust was Mpoku nog zeer scherp voor zijn ploegmaat Boljevic, maar uitgerekend hij keldert nadien zelf zijn ploeg met die domme rode kaart.
Het is een weerkerend probleem voor de Rouches: van wedstrijdmanagement hebben ze weinig kaas gegeten. Het is wel een kwaliteit dat ze in de slotfase nog kunnen terugkeren, bij wijze van spreken al voor de 10e keer. Maar op lange termijn zijn ze op die manier geen uitdager voor Club Brugge.
De overtredingen van Mpoku en Carcela
"Meer kans op succes met pragmatisch aanpak Vercauteren dan met Kompany-filosofie van begin van seizoen"
Speelde Anderlecht te voorzichtig tegen Charleroi? Om die vraag te beantwoorden, moeten we eerst onderzoeken wat de standaard is waaraan we het Anderlecht van vandaag moeten afmeten.
Dat is uiteraard niet de standaard van het langere verleden. Dat is al vele, vele jaren niet meer het geval. De voorbije jaren was er af en toe wel nog succes, maar nu zitten ze toch al een paar jaar nog een paar niveaus lager.
Op basis van de spelers die gisteren voorhanden waren, lijkt de aanpak van Vercauteren mij logisch en pragmatisch. Je hebt een grotere kans op succes dan met de Kompany-filosofie van het begin van het seizoen.
Anderlecht kreeg met Charleroi een ploeg in vorm tegenover zich en het moest dat ook nog eens doen met de jongste ploeg ooit, gemiddeld niet eens 21 jaar. Zonder de spelers die gehaald waren om al die jonge talenten te begeleiden, zoals een Kompany, Nasri en Chadli.
We stellen ook al enkele weken vast dat niet al die jongeren het niveau hebben, nu zeker nog niet en misschien ook op termijn niet. Dan lijkt het mij dat Vercauteren terecht tevreden is als er geen goal wordt geslikt.
Op die manier kunnen ze de illusie van Play-off I zo lang mogelijk in leven houden. Veel meer dan een illusie lijkt mij dat niet. Als je weet dat Anderlecht de komende weken tegen Standard, Genk en Antwerp speelt, dan is het al een groot succes als die illusie met Kerstmis ook nog levendig is.
"Het is nog altijd wachten op het Wolf-effect"
Landskampioen Genk kon eindelijk nog eens winnen, maar de altijd eerlijke Sander Berge noemde het achteraf wel "a shitty game". Dat ging voor alle duidelijkheid niet over zijn eigen wedstrijd, want die was wel goed.
Maar als je als kampioen een match of 8 niet gewonnen hebt, dan ben je iets minder kieskeurig. Er is maar 1 dwingende opgave: het seizoen redden met Play-off I. Ondanks de kruisweg van de voorbije maanden staat Genk maar op 3 punten van de top 6.
Toch is het nog altijd wachten op het Wolf-effect. Nochtans zag je dat in de 1e match onder hem duidelijk. Dat was toen een ander elftal. Alleen was het vervolg een stuk minder en moeizamer.
Met de oude coach waren dezelfde prestaties ongetwijfeld een extra reden geweest om er een streep onder te trekken. Maar met een nieuwe coach is er altijd de hoop dat het op lange termijn weer beter zal gaan. Dat is ook een van de redenen om te wisselen: hoop.
Peter Vandenbempt
