Monumentale Wout van Aert plant zijn Belgische vlag op de Mont Ventoux!

Voor het eerst in de Tourgeschiedenis werd de Mont Ventoux 2 keer in 1 etappe aangedaan. De aankomst lag niet op de top, maar wel in het "Belgische" dorp Malaucène.

Een etappe voor de geschiedenisboeken, daar had wereldkampioen Alaphilippe wel zin in. Hij animeerde een vroege vlucht, eerst met bolletjestrui Quintana (die er pijnlijk snel doorzakte) en daarna met Dan Martin, Rolland en Perez.

Van Aert legde zich niet zomaar bij die situatie neer. Hij zette een tegenaanval op poten, met onder meer 3 renners van Trek en ook nog de Belgen Van Avermaet en Meurisse. Pas met de eerste beklimming van de Ventoux in zicht kwam dat groepje aansluiten bij het kwartet met Alaphilippe.

In het peloton kreeg de ploeg van gele trui Pogacar een cadeau van Ineos, dat er een uitputtingsslag van wou maken, waardoor UAE in de wachtkamer kon blijven.

De koplopers kregen maximaal 5 minuten voorsprong, waardoor ze voortdurend binnen schot bleven. Die spanning bleef de hele rit lang zoemen: zouden ze nog terugkomen of zat de winnaar vooraan?

De eerste beklimming van de Ventoux werkte als een zeef: de 3 Treks (Mollema, Bernard en Elissonde), Alaphilippe, Meurisse, Van Aert, Durbridge en Perez waren de goudklompjes die overbleven.

De 2e tocht over de Ventoux, nu vanaf de moeilijke kant, moest uitmaken wie klatergoud was en wie 24 karaats. Elissonde leek het juweeltje van Trek te worden, maar Van Aert liet hem eerst sudderen en ging er dan op en over. Op de top had hij bijna anderhalve minuut voorsprong.

Bij de favorieten werd het plan van Ineos aan flarden geschoten door Vingegaard, een ploegmaat van Van Aert. O'Connor, de nummer 2 in de stand, lag er toen al af, dus iedereen wou zoveel mogelijk tijd terugpakken op de Australiër.

Gele trui Pogacar had een zwak momentje, maar sloeg dankzij zijn riante voorsprong nooit in paniek en werd ook nog eens gered door de afdaling naar de finish, waardoor hij Vingegaard alsnog kon bijbenen.

Die afdaling bleek ook geen onoverkomelijke horde voor Van Aert. In de straten van Malaucène kon hij al beginnen te vieren, samen met de vele Belgische fans. Een hoogdag voor het Belgische wielrennen, en dat in de tricolore trui.

Xandro Meurisse zorgde samen met Van Aert en Van Avermaet voor het Belgische kleurtje in de ontsnapping. Hij deed een verwoede poging om voor de favorieten uit te blijven, maar werd uiteindelijk 13e.

"Als je mee bent, hoop je natuurlijk dat het beter zal uitdraaien. Ik had graag voor de zege gestreden, maar je moet ook realistisch zijn: Wout zou altijd beter zijn. Het is geen verrassing dat hij wint."

"Het was een zot eerste uur, maar het was een goeie move om toch naar voren proberen te rijden. Ik had al 2-3 pijlen verschoten, maar voelde me toch nog goed."

"Mijn ploegmaat Sbaragli kwam een paar keer zeggen: "Save the legs, this is your day", maar ik ben iemand die het beste van zichzelf wil geven als hij in een ontsnapping zit. De Tour is in ieder geval nog niet voorbij, ik zal er nog wel eens een rit uitkiezen."