Beerschot swingt tegen OH Leuven en wipt (voorlopig) naar de koppositie

Het duel tussen Beerschot en OH Leuven was al op voorhand een garantie op doelpunten. In augustus kroonden de Antwerpenaren zich tot kampioen in 1B door met 1-4 te gaan winnen in Leuven. Dit seizoen vielen er dan weer 47 doelpunten in de eerste 10 competitiewedstrijden van Beerschot. Een duel om naar uit te kijken, dus.

De thuisploeg koos resoluut voor controle en dominantie, maar na een goed kwartier waren de paarshemden al op achtervolgen aangewezen. Een vrije trap van Mercier werd enkel beroerd door de uitdunnende haren van Holzhauser. Daar had Mike Vanhamel niet op gerekend en dus moest hij de bal al snel uit zijn doel vissen.

Niet dat dat Beerschot kon deren, want amper 5 minuten later was de 0-1 al omgetoverd in een 2-1-voorsprong. Tissoudali creëerde zelf de ruimte voor een strak overhoeks schot voor de gelijkmaker en niet veel later kon Suzuki de tij helemaal keren met een welgemikte kopbal aan de tweede paal.

Beerschot had wel een beresterke Vanhamel nodig om die voorsprong vast te houden tot de rust. Tot twee keer toe pakte hij uit met een geweldige reflex. Eerst hield hij een gemaakt kopbaldoelpunt van Henry nog uit zijn doel en ook Bese zag zijn poging met het hoofd nog gekeerd.

Vlak na de koffie was het geen speler, maar het doelhout dat de hoofdrol opeiste. Holzhauser - tot dan toe nagenoeg onzichtbaar – mikte een vrije trap verrassend richting doel en tegen de paal. Aan de overzijde mikte Hubert een aflegger van Mercier vlak onder de kruising. Alsof dat nog niet volstond, werd OHL-goalie Romo ook nog eens verrast door een kopbal van een ploegmaat tegen de lat.

De cameo van het doelhout moest plaats ruimen voor een nieuwe lading doelpunten in een paars jasje. Met een simpele beweging zette Sanusi net na het uur twee man in de wind alvorens het leer in de verste hoek te poeieren. Na een ongelukkige tussenkomst van de Leuvense defensie twijfelde Holzhauser geen seconde om er 4-1 van te maken en Suzuki vergat zelfs nummer vijf binnen te tikken. 

De wedstrijd leek gespeeld tot Bese onzacht in contact kwam met de elleboog van Frédéric Frans. De verdediger werd na een flinke portie Hongaars gekreun en nog meer bloedverlies groggy van het veld begeleid, zodat Mercier de strafschop kon nemen. Vanhamel dook naar de goeie hoek om de 4-2 te vermijden, maar moest zijn kunststukje overdoen omdat zijn verdedigers te gretig waren meegelopen. Een bisnummer liet de rechtervoet van Thomas Henry niet toe en dus stond het toch 4-2.

In het absolute slot trapte Tissoudali de 5-2 nog recht op de ver uitgekomen Romo en werd keeperstrainer Bram Verbist nog getrakteerd op een rood karton. De zege van Beerschot kwam hoe dan ook niet meer in gevaar en dus mogen Losada en co zich minstens twee uur lang leider noemen. Vlak voor aartsrivaal Antwerp, nota bene.

Marc Brys (coach OH Leuven): Ik ben zeer gefrustreerd. We hebben net voor de rust een stuk of vier goeie kansen gekregen en dan moet je daar minstens gelijkmaken of zelfs op voorsprong komen. Dat gebeurt niet, maar dan heb je nog steeds 45 minuten. Daarna zijn we te ongeduldig en gestresseerd gaan voetballen. Dan krijg je ook een hele tijd geen voetbal. Daarbovenop komen nog 6 wissels en dat maakt 10 minuten extra tijd in plaats van 4. Maar we waren niet top en dat moeten we ook besluiten.

David Hubert (OH Leuven): "Laat ons zeggen dat het resultaat frustrerend is. In de eerste helft hebben we minstens even veel kansen als Beerschot. Hun doelman was ook hun beste man. Ik denk daarbij aan zijn reflexen op de kopballen van Bese en Henry. Anders konden we met een voorsprong de rust ingaan. Als je dan naar hun doelpunten in de tweede helft kijkt, met een valse bots bij het derde doelpunt en een afgeweken bal bij het vierde, zijn dat zaken die vandaag tegen zaten. Aan de overkant zaten de efficiëntie en het geluk niet mee. Het is jammer dat we verliezen, want we waren bezig aan een mooie reeks. Het was een accident de parcours, maar we moeten de knop weer omdraaien."