Vluchter Champoussin klopt loerende favorieten in voorlaatste rit Vuelta

De voorlaatste dag van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela begon zoals gewoonlijk met een spervuur aan demarrages. De Belgen deden duchtig mee. Eerst ging Planckaert, daarna was het de beurt aan Dewulf. Diens eerste poging draaide op niks uit, maar de tweede was wel de goeie.

Aanstoker Dewulf kreeg in verschillende schuifjes vijftien man mee. Daarbij met De Tier en Moniquet nog twee Belgen en enkele interessante namen voor de ritzege. Onder anderen Bardet, Padoen en Trentin likkebaardden toen de ontsnapping twaalf minuten kreeg van Jumbo-Visma. Zo had bollenman Storer voldoende ruimte om zijn eindzege in het bergklassement veilig te stellen.

In het tweede deel van de etappe, een soort miniatuurversie van Luik-Bastenaken-Luik, kelderde de voorsprong echter pijlsnel. Ineos had een plan uitgedokterd, met beurtelings aanvallen van Yates en Bernal. Die bereikten maar half hun doel. Yates raakte weg met Roglic, Mas en Haig, maar Bernal verzeilde met Lopez in het verkeerde peloton.

Ondertussen had Gibbons in de afdaling van de Alto de Mougas, de lastigste klim van de dag, afscheid genomen van de rest van de koplopers. Bij de eerste achtervolgers was er weinig verstandhouding, waardoor de Zuid-Afrikaan vlug een dikke minuut bij elkaar had gefietst.

Boeiender was wat er een vijftal minuten achter zijn rug aan het gebeuren was. Bahrain-Victorious nam de boel in handen om Haig naar het podium en Mäder naar de witte trui van Bernal te katapulteren. Lopez moest het in de achtervolging alleen rooien en zag na enig gespartel dat de zaak hopeloos geworden was. De ploegleiding van Movistar moest hemel en aarde bewegen om de misnoegde Colombiaan op zijn fiets te houden.

De andere favorieten hadden geen boodschap aan de problemen van Lopez. Roglic, Mas, Haig en Yates bleven elkaar ook op de slotklim naar Castro de Herville beloeren. Een prik van Yates bracht het viertal akelig dicht bij Gibbons. Ze konden bij wijze van spreken op zijn rug spuwen, maar toen viel het weer helemaal stil.

Gibbons bleef koppig geloven in de ritzege, tot Bizkarra als een duiveltje uit een doosje uit de achtergrond kwam. De Bask sleepte de vier favorieten tot bij de koploper en ging dan zelf overboord. Gibbons zelf verspilde zijn laatste energie om een slappe demarrage van Mas te beantwoorden. En toen verscheen plots Champoussin, een overlever van de lange vlucht. De jonge Fransman koos zijn moment perfect en hield het vol tot aan de streep.