Rohan Dennis slaat een dubbelslag in Tour Down Under

Na de proloog eergisteren en een sprintersrit gisteren kregen de aanvallers vandaag hun kans. Ook de wind zou onderweg zijn rol kunnen spelen. Johan Jacobs en Manuele Boaro wilden de waaiers voor zijn en trokken op avontuur.

Tevergeefs, want de wind speelde inderdaad zijn spel en na 50 km brak het peloton in stukken. De meeste favorieten zaten vooraan en eenmaal het parcours draaide, keerde ook de rust terug in het peloton.

Op 20 km van de finish lag de top van de laatste scherprechter van de dag, Nettle Hill (2,5 km aan 6,8%, gemiddeld). Het tempo daarnaartoe lag hoog, de nervositeit steeg en Michael Matthews, die onderweg net zoals woensdag bonificaties had gesprokkeld met het oog op de eindwinst, stond plots aan de kant met materiaalpech.

Jay Vine opende niet veel later als eerste de debatten bergop, Simon Yates schoof mee, net zoals Rohan Dennis, Mauro Schmid en Jai Hindley. De vijf rondden de top met een bonus van zo'n 25 seconden op een uitgedund peloton, waar Matthews opnieuw was komen aansluiten.

(lees voort onder foto)

In de afdaling en het vlakke gedeelte naar de finish bouwden de vijf - waaronder dus 3 Australische toppers - hun voorsprong verder uit tot 40 seconden. Achter hen kreeg leider Bettiol af te rekenen met krampen en viel zijn EF-team weg in de achtervolging op de vluchters.

Vooraan was het Hindley die er in het slot vanonder muisde, maar Dennis had nog iets in de tank en ging hem voorbij. Goed voor de winst met 2 seconden voorsprong op Vine.

Caleb Ewan won 11 seconden later de pelotonsprint. Dennis is de nieuwe leider met 3 seconden voorsprong op Vine en 12 op Magnus Sheffield.

Op Nettle Hill zagen de 5 mooie namen hun kans schoon: "Ik sprong mee achter Vine en Yates", vertelde Dennis. "Vanaf toen was het een gevecht tot de streep. Ik hoopte dat Yates niet zou aanvallen, want hij leek klaar te zitten. Maar eind goed, al goed."

Als local had Dennis vooraf voorspeld dat die laatste puist wel iets kon betekenen: "Het is zwaar ding, lastig te controleren. En Vine en Yates proberen altijd wel iets. Maar ik had niet gedacht dat de vlucht vandaar tot het eind zou gaan. Gelukkig zat ik erbij."

Yates reed niet mee, omdat hij zich kon verschuilen achter zijn kopman Michael Matthews. "Dat wisten we", gaf Dennis toe. Matthews vond het trouwens niet respectvol dat er aangevallen werd, toen hij mechanische pech had. "Het is jammer dat Matthews tijd verloor door pech, maar je moet je kansen grijpen wanneer het kan."