Mohoric maakt de cirkel in de grote rondes vol, aanvaller Van der Poel blijft op gele troon

Wie ervan uitging dat de langste Tourrit van de voorbije 21 jaar één lange geeuw zou worden, kwam bedrogen uit. Vanaf de allereerste aanval van Campenaerts tot het zegegebaar van Mohoric viel het geen seconde stil.

Iedereen wist dat de vlucht vandaag een grote kans zou maken en dus was de prijs van de ticketjes duur. Van Aert en Van der Poel waren bereid dat bedrag neer te tellen. De twee oude rivalen waren de motor van een ontsnapping van 29 die zich na bijna een uur vormde.

Met ook nog Van Moer, Bakelants, Campenaerts, Stuyven, Gilbert en Meurisse waren de Belgen goed vertegenwoordigd. In het peloton was het even paniek bij het UAE van Pogacar, maar uiteindelijk berustten ze in hun lot: het zou een hele dag werken worden om niet met minuten naar de koplopers te gooien.

Bij de kopgroep was ook groene trui Mark Cavendish meegeglipt, die iets voor halfweg bij de tussensprint een gouden zaak deed in het puntenklassement.

Hierna werd de spanning beetje bij beetje opgebouwd. Op het eerste klimmetje van de dag, de Côte de Château-Chinon, leken Mohoric en Van Moer vooral geïnteresseerd te zijn in de bergpunten, maar het duo zette voort.

Achter hen wou niemand zijn kansen opofferen. Gele trui Van der Poel had met Meurisse een ideale ploegmaat, al kon ook hij niet verhinderen dat Stuyven en Campenaerts de veerpont naar voren namen.

Op het Signal d'Uchon, een klim van 2e categorie, spatte de koers op alle fronten uit elkaar. Vooraan nam Mohoric afscheid van de 3 Belgen, in het peloton moest Roglic vroeg lossen. Hij probeerde nog even aan te haken, maar gooide dan toch de handdoek. Carapaz dacht te profiteren en wat tijd goed te maken. Zijn poging strandde vlak voor de finish.

Achter Mohoric waren Van Aert, Van der Poel en Asgreen meer met de strijd om het geel dan met de ritzege bezig. Sowieso viel er vandaag niet veel te doen aan de renner van Bahrain-Victorious. Dat besef werd hem zelf blijkbaar ook te veel. In tranen kwam hij over de finish.

Niet voor het eerst in deze Tour zagen we de ritwinnaar na de finish nog een tijdje uithuilen. "Ik had al een rit in de Giro en de Vuelta gewonnen, maar dit is toch nog andere koek", zei Matej Mohoric toen de tranen opgedroogd waren. "Dit is de grootste race in de wereld."

"Net als in de Giro en de Vuelta was dit een ontzettend lange rit. Dat ligt mij wel. Blijkbaar kan ik heel lang een hoge snelheid aanhouden."

"Ik had gisteren in het routeboek gezien dat dit voor een type zoals ik een zeldzame kans in deze Tour was. Ik moest dus alles op alles zetten. Op een of andere manier geraakte ik ook in de goeie vlucht, alleen zaten er heel veel sterke renners bij. Ik had nooit gedacht dat ik die zou kunnen verslaan."

"Met het oog op de bergpunten viel ik aan op die eerste helling, maar plots had ik een gaatje. Ik dacht: waarom niet? De kilometers vlogen eraf en ik voelde mij nog altijd oké. Ik kan niet geloven dat het mij gelukt is."