Van Aert pakt 2e ritzege na dolgedraaide waaierrit, Pogacar grootste verliezer

Iedereen was zich bewust van het waaiergevaar op weg naar Lavaur, maar dat de koers al in de openingskilometers gedynamiteerd zou worden, was toch een kleine verrassing.

Niet zozeer de wind, wel het golvende reliëf was uitnodigend en Bora-Hansgrohe nam de pen met overtuiging in handen.

De snelle mannen wisten onmiddellijk hoe laat het was. Caleb Ewan, Giacomo Nizzolo, Alexander Kristoff en Cees Bol: voor hen ging het veel te snel.

Groene trui Sam Bennett klampte nog het langst aan, maar kapseisde niet veel later door het gebeuk van de maats van Peter Sagan.

De Slovaak had zijn zinnen gezet op de tussensprint na 60 km, maar die missie was niet volledig geslaagd. “Concurrent” Matteo Trentin gunde hem de volle buit niet.

Bij Bennett en alle andere snelle mannen was de veer al een tijdje gebroken, maar de ploegmaats van Sagan stonden hun plaats aan het front niet af.

Ze bleven oorlog maken, maar met Thomas De Gendt was er een soldaat met andere plannen.

Op 94 km van de aankomst reed hij op zijn kousenvoeten weg en de ontsnappingskoning zou het peloton zo’n 60 kilometer op de zenuwen werken.

Waar hij ingerekend werd, was niet toevallig de plaats waar de wind de boel nog eens uit elkaar ranselde. Tadej Pogacar, Mikel Landa, Richie Porte en Richard Carapaz (na pech): ze werden genadeloos uit het eerste pakket geslingerd.

De andere favorieten stormden na een dollemansrit op de finish af, maar de groene inhaalbeweging van Sagan viel in het water. De Slovaak miste zijn sprint na een misslag, Jasper Stuyven en Julian Alaphilippe gingen ook al in de clinch.

Eén man reed met de vingers in de neus langs alle brandjes: Wout van Aert bewees andermaal wat hij allemaal in zijn mars heeft. Een tweede ritzege, eentje na een rit (met een gemiddelde van 47,5 km/u) die we ons nog lang zullen heugen.