Martinez laat Bora weer balen, Roglic en Pogacar delen tik uit aan Bernal

Het profiel van liefst 4.400 hoogtemeters schrikte vrijwel niemand af. Het peloton stond in vuur en vlam en na een spervuur aan demarrages kreeg een 17-koppige vluchtersgroep de zegen van het peloton.

Met onder meer Alaphilippe, Martin, Sivakov, Soler, Martinez en Kämna waren veel potentiële ritwinnaars aan boord en vooral EF Pro Cycling (3 mannetjes) en Bora-Hansgrohe (2 mannetjes) konden hun numerieke overwicht aanspreken en uitbuiten.

De roze shirts pasten een guerrilla-tactiek toe, maar werden in hun hemd gezet toen Powless zijn Bora-kompaan Schachmann niet meer kon volgen.

De Duitser stond er op 20 kilometer van de finish alleen voor en moest in de loodzware slotfase nog rekening houden met “2” concurrenten: Martinez (EF Pro Cycling) en zijn ploegmakker Kämna (Bora-Hansgrohe).

Na veel vijven en zessen had de Colombiaan met zijn stoorzender Schachmann op 2 kilometer van de top te pakken.

Kämna leek de lachende derde te worden, maar het Colombiaanse snorretje gaf bij 3 prikken geen krimp.

In de sprint (?) leek Kämna dan toch de angel uit te delen, maar Martinez vond de sleutel van de Duitse gevangenis en zette de zinderende finale helemaal naar zijn hand.

Bij de tenoren nam Ineos in het laatste wedstrijduur de fakkel van het controlerende Jumbo-Visma over.

Het eventuele plan van de Britse succesformatie viel helemaal in duigen toen Bernal een Sloveens salvo in de slotkilometers niet kon beantwoorden.

Roglic en Pogacar buffelden hand in hand door, het Colombiaanse klassementsgeweld was het kind van de rekening.

Bernal verloor bijna 40 seconden, Uran en Quintana deden geen haar beter.

Voor de Franse klanten werd het al helemaal een potje ellende. Bardet en Martin moesten een kleine pandoering doorslikken.