Beresterke Pinot doet gele trui wankelen, Simon Yates pakt 2e ritzege

Het venijn van de laatste rit door de Pyreneeën zat in de staart, met 3 opeenvolgende cols van 1e categorie. Toch was ook het openingsuur moordend, omdat het ontzettend lang duurde voor de juiste samenstelling van de kopgroep gevonden werd.

We kregen uiteindelijk 36 gelukszoekers, met heel wat verliezers van de voorbije dagen erbij als Quintana, Bardet, Nibali, Dan Martin en Mollema. Toch waren zij het niet die de sterkste indruk maakten op de beklimmingen.

Geschke diende als ideale springplank voor Simon Yates, die opnieuw stukken beter was dan zijn tweelingbroer. Op de Prat d'Albis reed hij onbedreigd naar zijn 2e ritzege in deze Tour, na eerdere winst in Bagnères-de-Luchon.

Onbedreigd, want vanuit de groep met favorieten kwam de verdienstelijke poging van Landa - geholpen door een bende Movistar-ploegmaats - toch te laat. Het prikkelde wel de andere favorieten en dan met name Pinot.

Ondanks het sterke werk van hun ploegmaats in de voorbereiding stonden Alaphilippe en Kruijswijk er op de slotklim alleen voor. Voor de gele trui leek dat geen probleem, want hij beantwoordde de demarrages van Pinot verbazingwekkend makkelijk, samen met Bernal en Buchmann. Kruijswijk moest samen met Thomas passen.

Maar na een zoveelste prik van Pinot trapte Alaphilippe dan toch op zijn adem. Hij waaide snel terug naar de groep Thomas-Kruijswijk, die even later de leider ook ter plaatse liet.

Vooraan reed Pinot nog weg van Bernal en revelatie Buchmann, maar veel seconden zou hij op hen niet pakken. Ook achter hen bleven de verschillen beperkt, waardoor de top van het klassement vlak voor de 2e rustdag als een accordeon in elkaar klapt.

Na de eerste Pyreneeënrit in deze Tour schreef Simon Yates dus ook de laatste Pyreneeënrit op zijn naam. "Ik ben heel trots op wat ik vandaag gepresteerd heb. Het was een erg zware dag van de start tot de finish. Ik heb agressief gereden zoals ik het graag doe en ik heb het kunnen afronden, dus ik ben heel gelukkig."

"Vandaag was een dag waarop ik mijn kans mocht wagen en ik heb ze met beide handen gegrepen. Ik was bang dat ze mij nog zouden pakken. In het begin van de slotklim had ik Geschke bij me, een heel goede metgezel. In de vallei en de afdaling heeft hij uitstekend werk verricht. Maar toen moest ik alleen gaan, want ik had er geen vertrouwen in dat we voorop zouden blijven."

"We moesten vroeg aanvallen en ervoor zorgen dat onze voorsprong groot
genoeg was. Dat heb ik uiteindelijk ook gedaan. Of ik nu nog meer ritten wil
winnen? We zullen wel zien. Ik ben nu heel moe. Deze overwinning heeft heel
veel energie gekost. Maar er komen nog kansen."