Fuglsang bekroont sterk voorjaar met oppergaai in Luik

Ontploffen deed de koers al op ruim 100 kilometer van de finish. Een dominant Deceuninck-Quick Step was de aanstoker, wereldkampioen Valverde verliet toen al roemloos het strijdtoneel.

Plots vertoefden Gilbert en Van Avermaet in een interessante kopgroep, met daarbij ook Nibali en De Plus. In de voorfinale probeerde ook Ardennen-revelatie Bjorg Lambrecht te anticiperen.

De voorspelde oorlog op La Redoute bleef uit. Kangert bleef voorin als enige over. Op de Côte de Forges achtte Tim Wellens zijn moment gekomen. Met Impey, Kangert en Konrad stormde Wellens naar de laatste lekkernij, de Roche-aux-Faucons.

Wellens gaf er op de Roche-aux-Faucons meteen een flinke lel op. Maar toen Fuglsang in het favorietenlegertje een kanonbal afvuurde, moest onze landgenoot passen.

Enkel Davide Formolo en Michael Woods konden de ijzersterke Deen volgen. Totdat Fuglsang een nieuwe kogel afschoot. Woods schreeuwde om zijn mamaatje, ook Formolo moest de rol lossen.

Een ontketende Fuglsang flirtte in de slotkilometers nog met een valpartij, maar stelde zijn eerste zege in een monument toch nog veilig. Formolo bolde als 2e over de streep. Schachmann won de sprint van een groepje geslagenen.

Teuns was de eerste Belg op plaats 9. Topfavoriet Alaphilippe geraakte niet verder dan de 16e plaats.

Op zijn 34e vierde Fuglsang zijn grootste zege uit zijn carrière. Hoe kwam die tot stand? “Mijn teammaats reden de hele dag een beetje hier en daar, maar op het belangrijkste moment waren ze er allemaal en zetten ze me perfect af aan de voet van de Roche-aux-Faucons. Die laatste klim was heel zwaar."

"Toen Woods ten aanval trok, was hij de perfecte springplank. Ik zei tegen mezelf dat voor mij de finish op de top zou liggen. Dat wist ik van de parcoursverkenning op vrijdag. Ik wist dat ik daar de selectie moest doorvoeren."

"Toen ik bij Woods was, voelde ik dat hij wat bleef hangen. Owel zat hij op zijn limiet ofwel wou hij zichzelf sparen. Ik voelde dat ik het moest proberen. Toen ik omkeek, zag ik dat hij er niet meer was en ook Formolo gaf me enkele meters. Toen wist ik dat ik alles moest geven en moest sterven voor de top om daarna te proberen het einde te halen.”

Fuglsang ontsnapte in de laatste afdaling aan een valpartij. “Dat ging maar net goed. Het was een bang moment, maar gaf me meteen ook de nodige adrenaline voor de laatste kilometers.”

Zijn vrouw voorspelde dat hij na een 3e (Amstel) en een 2e (Waalse Pijl), nu een 1e plaats zou behalen. “Het is een fantastisch gevoel. Ik ben blij dat ze gelijk heeft en ik beloof dat ik vanaf nu altijd naar haar zal luisteren.”