Biniam Girmay, the day after: "Ik voel de druk en ik zie me niet als een rolmodel"
Biniam Girmay heeft gisteren geschiedenis geschreven. De 21-jarige Eritreeër van Intermarché-Wanty-Goubert won als eerste Afrikaan een klassieker. Voor hij vandaag weer richting Eritrea vertrok, maakte Girmay op de middag tijd voor de pers.
“Drink ik water of bier?”, vroeg de nuchtere Biniam Girmay aan performance manager Aike Visbeek met de sponsors in het achterhoofd.
De winnaar van Gent-Wevelgem sprak over “pijnlijke benen” en een gezellig feestje met zijn team gisterenavond.
“Iedereen in dit team was zo gelukkig, zelfs nog meer dan ik. Ik heb zelf goed geslapen, maar ik ben toch een beetje vermoeid. Zo heb ik 1.000 berichtjes ontvangen.”
“Ik heb met mijn vrouw gebeld en ze had de volledige koers rechtstreeks kunnen bekijken. Ze was aan het huilen.”
Girmay vertelde dat zijn koele houding van gisteren slechts schijn was (“Ik huilde vanbinnen”) en dat hij verlangt naar zijn thuisfront.
“Je moet zo’n zege met je familie kunnen vieren. Ik wil echt terugkeren.” Vanuit Parijs gaat het later vandaag naar Eritrea. "Er zal stevig gevierd worden."
“Ik houd me aan mijn plan. Dit is nog maar het begin, er is nog veel tijd om te koersen. We hadden dit schema afgesproken en nog een week langer wegblijven is niet evident.”
"Ik denk niet dat ik hier klaar voor ben"
Er komt nu bijzonder veel aandacht af op Girmay. “Ik houd van koersen en winnen, maar de aandacht en de camera’s, dat ligt me minder. Ik denk niet dat ik hier klaar voor ben.”
Er werd gisteren en vandaag overal geroepen dat hij een geschenk zou zijn voor de wielersport. “Dat geeft ook druk. Iedereen kijkt nu naar mij en praat over me. Ja, ik voel die druk. En neen, ik zie mezelf niet als een rolmodel.”
Bij Intermarché-Wanty-Gobert is hij alleszins heel erg tevreden. “Jullie hebben gisteren wel gezien wat dit project inhoudt. Iedereen groeit samen. Ik lig hier nog enkele jaren onder contract en dat mag zeker nog langer duren.”
Persconferentie Biniam Girmay
Einde persconferentie
Het gesprek met de journalisten is voorbij.
Dat ik voor deze ploeg gekozen heb vanwege het project? Jullie hebben gisteren wel kunnen zien wat het project inhoudt. Iedereen groeit samen.
"Ook de toppers waren tevreden voor mij. Na de E3 gaven ze me al complimenten. Dat maakt me gelukkig", aldus de Afrikaanse winnaar van Gent-Wevelgem.
Of ik bijvoorbeeld denk aan de puntentrui in de Giro? Dat weet ik niet. Alles komt nu heel snel op me af.
"Ik ben hier heel gelukkig bij Intermarché-Wanty-Gobert", zegt Girmay, die nog enkele jaren onder contract ligt. "En wat mij betreft mag het langer duren."
"Ik houd van koersen in België, op het weer na. En ik denk dat ik ook volgend jaar zal focussen op het Vlaamse werk."
Dat ik een geschenk voor de wielersport zou zijn? Als eerste Afrikaan winnen, geeft ook druk. Iedereen kijkt naar jou en praat over jou. Ja, na gisteren voel ik de druk. Neen, ik zie mezelf niet als een rolmodel, wel zoals ik mezelf vroeger zag.
En wat is nu de volgende stap? "Ik kijk uit naar de Giro", laat hij niet in zijn kaarten kijken. "Ik werk nog altijd om meer te winnen."
Aike Visbeek (performance manager) was mijn GPS. Ik kende de wegen niet. Als hij links zei, dan ging ik links.
"Familie komt op de eerste plaats, meer dan mijn fiets", zegt Girmay. "Ik houd me aan mijn plan. Dit is nog maar het begin, er is nog veel tijd om te koersen."
"Ik had mijn schema gedeeld met mijn vrouw en daar gingen we mee akkoord. Nog een week langer wegblijven, dat is niet gemakkelijk."
Gent-Wevelgem staat boven het WK van vorig jaar. Dat was de beloftecategorie, hier waren alle grote namen.
Er is nu heel wat aandacht voor de Afrikaanse wielrenner. "Ik hou van koersen en winnen, maar de bekende jongen worden en alle aandacht en camera's, dat ligt me minder. Of ik hier klaar voor ben? Dat denk ik niet."
Hij verlangt naar het thuisfront. "Je moet zo'n zege met hen kunnen vieren. Ik wil echt terugkeren naar hen."
Dat ik gisteren zo rustig oogde? Ik kon gisteren niet geloven dat ik gewonnen had. Vanbinnen huilde ik.
"Niet veel jongeren winnen een klassieker", geeft Biniam Girmay nog aan. "Het blijft ongelofelijk."
Straks keert hij terug naar Eritrea. "Gisteren won een landgenoot ook het Afrikaans kampioenschap. Er zal stevig gevierd worden."
"Ik heb goed geslapen", glimlacht de winnaar. "Ik ben wel vermoeid. Ik heb 1.000 berichtjes gekregen."
"Ik heb met mijn vrouw gebeld. Ze had de volledige koers rechtstreeks kunnen bekijken. Ze was aan het huilen. Ze weet hoe hard deze koers is."
Dit was het beste moment na het WK bij de beloften van vorig jaar. Iedereen in dit team was zo gelukkig, nog meer dan ik. We genieten nog altijd na.
Er volgt meteen een grappig momentje. "Drink ik bier of water?", vraagt Girmay aan een van de mensen van zijn team met de sponsors in het achterhoofd. Hij mag zelf kiezen en gaat voor een watertje.
Hij heeft zo'n 40 minuten op zich laten wachten, maar we vergeven de winnaar van Gent-Wevelgem die vertraging. Biniam Girmay is klaar om de (inter)nationale pers toe te spreken.
Persconferentie met wat vertraging
Om praktische redenen kan 12.30 uur niet gehaald worden, de persconferentie zal over enkele minuten beginnen.