Evenepoel hoort neef Dario Kloeck elke dag: "We zijn enig kind, waardoor onze band zeer broederlijk is"
Dario Kloeck is de neef en beste vriend van Remco Evenepoel. Ze zijn elkaars zielsverwanten en horen elkaar elke dag. Bart Aerts bezocht voor Vive le Vélo Kloeck op de dag dat zijn boezemvriend zijn allereerste grote ronde won.
Dario Kloeck koerste zelf en nam Evenepoel op 10-jarige leeftijd mee op zijn eerste fietstochtje. Kloeck is tegenwoordig geen coureur meer, maar fietsenmaker. Hij en Remco Evenepoel (Quick-Step-Alpha Vinyl Team) zijn allebei enig kind, waardoor de band tussen de twee neven broederlijk is. Ze noemen elkaar dan ook effectief broers.
"Ik heb er vannacht niet goed van geslapen", vertelt Dario Kloeck. "Het moet nog een beetje binnenkomen. Het besef is er nog niet helemaal. Het is immens wat hij de voorbije drie weken heeft gepresteerd."
Kloeck heeft Evenepoel eens een hangertje cadeau gedaan met twee zwaarden.
"Inderdaad", vertelt Kloeck verder. "Het staat voor ieder zijn zwaard, dat is een emoji op de GSM. Het gekruiste zwaard. Dat zijn we enkele jaren geleden beginnen te gebruiken omdat we twee vechters zijn."
"We zijn doorzetters en hebben onze eigen wil, visie en ambitie. Normaal draagt hij het nog."
Kloeck neemt Bart Aerts mee op een helling in het Pajottenland. "Dat is de berg waar we, toen we heel jong waren, opgeklommen zijn", vertelt Kloeck. "Ikzelf was 14 jaar en Remco was er 10, want we verschillen 4 jaar."
Voordat Remco één koers had gereden, zei hij: "Ik wil dit jaar, als ik begin te koersen, minstens één koers winnen." Terwijl ik al jaren probeerde om een koers te winnen. Na 5 weken was het al prijs.
Dario Kloeck koerste op dat moment en Remco Evenepoel speelde voetbal. "Hij had amper op een fiets gezeten. Ik stelde voor om op deze berg om ter eerst omhoog te rijden en ik dacht dat ik gemakkelijk ging winnen."
"Ik met mijn koersfiets, hij met mijn mountainbike met dikkere banden. Maar toen ik bovenkwam, zat hij nog steeds in mijn wiel, zonder klikpedalen en zonder koersfiets."
In zijn jeugdjaren heeft Kloeck gecrost van bij de nieuwelingen tot laatstejaarsbelofte. "Jammer genoeg zijn al de goeie genen naar de andere kant van de familie gegaan en heb ik wat overschotjes gekregen", zegt Kloeck al lachend.
Evenepoel staat synoniem met succes. "Voordat hij één koers had gereden, zei hij: "Ik wil dit jaar, als ik begin te koersen, minstens 1 koers winnen." Terwijl ik al jaren probeerde om een koers te winnen."
"Ik zei hem dat het niet zo gemakkelijk is, want dat al die jongens hard trainen. Maar ik denk dat het geen vijf weken heeft geduurd en het was al prijs."
"Beelden van val in Lombardije gaan nooit meer van netvlies"
De twee delen lief en leed. Evenepoel viel twee jaar geleden zwaar in de Ronde van Lombardije, waar hij van een brug tuimelde. "We waren aan de Belgische kust, het was Moederdag. Die beelden gaan nooit meer van je netvlies."
"Ik heb elke dag meerdere berichten gestuurd. De eerste maand elke dag, 's morgens, 's avonds, tijdens het werk. Gewoon om hem een beetje bezig te houden en over iets anders te praten."
"Het was niet gemakkelijk, omdat hij de hele dag aan zijn bed gekluisterd was en de wedstrijden op tv moest bekijken."
Na het WK in Australië komt Evenepoel na weken terug naar huis. "Ik ga hem eens goed vastpakken", kijkt Kloeck er al naar uit. "Elkaar eens in de armen vliegen, dat doen we wel vaker."
"Dan kunnen we eens bijpraten en onder ons twee misschien een pannenkoek gaan eten, weg van iedereen. Even op het gemakje alle emoties delen."