Ook onze paralympische atleten blikken in de eindejaarsperiode graag terug op hun sportjaar. Kris Bosmans, zelf voormalige medaillewinnaar op de Spelen, interviewde Peter Genyn, een van de Belgische sterren in Tokio, al was het maar vanwege zijn mentale weerbaarheid na het beruchte sabotage-incident.
Naar aanleiding van eindejaar zat voormalig paralympiër Kris Bosmans samen met Peter Genyn, één van de boegbeelden voor de Belgische Paralympische sport.
Het palmares van Genyn is indrukwekkend: twee maal wereldkampioen in 2015, dubbel goud op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro in 2016, in 2017 dubbel wereldkampioen, in 2018 dubbel Europees kampioen, in 2019 en 2021 goud op de 200 meter en zilver op de 100 meter op respectievelijk WK en EK. En toen kwamen de Spelen in Tokio...
Peter, neem ons eens mee naar de finale van de 100 meter in Tokio
"Vlak voor de wedstrijd zag ik dat mijn wheeler gesaboteerd was door een concurrent: mijn 3 banden waren lek gestoken en mijn compensator was afgebroken."
"Ik dacht direct: mijn race is over. Dan gaat er van alles door je hoofd: van de grootste ontgoocheling naar enorme frustraties tot gigantisch kwaad.”
“We hebben met het hele team snel de switch gemaakt om de schade zo snel mogelijk te laten maken. Gelukkig had ik mijn reservewielen nog en uiteindelijk konden de mensen van Ottobock de compensator met strips en tape maken."
"Het was niet ideaal, maar dat maakte niet uit. Als het maar werkte. 10 minuten voor mijn opwarming was mijn wheeler rijklaar."
"Omdat ik iets te vroeg was begonnen met mijn opwarming, was ik ook als eerste klaar. Ik ben bewust als eerste naar de callroom gegaan. Puur als statement: “Hé gasten, jullie zijn nog niet van mij af!""
In het interview achteraf noemde je het de mooiste overwinning uit je carrière
“Het is zeker de overwinning die emotioneel het meest geladen is en die mentaal ook de zwaarste was. Is het de mooiste? Het was in ieder geval een "fuck you" naar diegene die het kwaad aangericht hebben."
"Mijn eerste wereldtitel in Doha was zeker zo mooi. Het is zo een immens gevoel, dat valt met niets te vergelijken."
Verslag van de bewogen finale van Genyn in Tokio
Hoe waren de reacties van de mensen in België?
“Dat hele gedoe heeft mijn naamsbekendheid een gigantische boost gegeven. De mensen die geen sport volgen, hebben die sabotage van mijn wheeler ook meegekregen."
"In Kapellen, op 40 kilometer van mijn deur, stond ik in een winkel aan de kassa en werd ik erover aangesproken. Het is leuk dat er toch een beetje herkenning is."
Op de 200 meter in Tokio had je maar zilver veroverd, door een technische fout. Hoe kwam dat?
"Dat lag aan het Belgische zomerweer, dat dit jaar heel slecht was. Als het regent en koud is, dan heb ik te weinig grip op mijn wheeler en zijn je trainingen minder efficiënt. Daarom hadden we op die 200 meter te weinig de automatismen kunnen trainen."
"Die wedstrijd in Tokio was ook een nek-aan-nek-race en ik was te veel met mijn concurrent bezig en te weinig met mijn eigen race. De combinatie met het gebrek aan routine was dodelijk."
"Aanvankelijk was ik erg ontgoocheld, maar achteraf gezien ben ik tevreden over mijn Paralympische Spelen. Het is toch een hele prestatie als je goud en zilver kunt meebrengen."
Aanvankelijk was ik erg ontgoocheld na mijn zilveren medaille op de 200 meter, maar uiteindelijk is het toch een hele prestatie als je zilver en goud kunt meebrengen.
Je hebt al alles gewonnen wat er te winnen valt, vaak meermaals zelf. Hoe behoud je je motivatie?
“Ik probeer mezelf steeds nieuwe doelen te stellen. In 2022 is er weer een WK en daar zou ik graag nog iets sneller gaan."
"Die gouden medailles werken ook een beetje verslavend. Voor minder dan de titel op de 100 en 200 meter doen we het niet."
"Op lange termijn zijn er de Spelen van 2024. Parijs is kortbij, maar tegeleijkertijd ook nog zo veraf. Ik moet zien hoe mijn lichaam dan zal aanvoelen (Genyn is nu 44 jaar, red). Op dit moment voel ik me goed en sterk, dus als alles hetzelfde blijft gaan we opnieuw voor goud!"
