Arnar Vidarsson is bondscoach van IJsland en gek van data. Hij gaf in Villa Sporza een masterclass over de statistiek "expected goals" in Denemarken-België: "De Denen hadden met 2-1 moeten winnen. Maar het algoritme houdt geen rekening met de genialiteit van Kevin De Bruyne."
Veel voetballiefhebbers zijn er al mee vertrouwd, maar voor wie nog niet helemaal mee is, legde Vidarsson het nog eens helder uit: "In het hedendaagse voetbal wordt heel wat geanalyseerd. Het nieuwe fenomeen is "expected goals" of "verwachte doelpunten".
"Wat is xG, zoals het ook genoemd wordt? Een heel ingewikkeld computeralgoritme rekent door de wedstrijd heen uit hoeveel doelpunten een ploeg eigenlijk zou moeten maken op basis van de kansen die gecreëerd worden."
"Daarbij zijn er een aantal criteria. Hoe dichter en centraler je bij het doel van de tegenstander komt, hoe hoger de puntenscore."
Wat leverde dat nu op voor Denemarken-België? "Bij de rust was er een goeie weerspiegeling van de wedstrijd. Na 45 minuten had België een score van 0,06, het had dus 6 procent kans om een doelpunt gemaakt te hebben. Denemarken had op dat moment 1,4 doelpunten moeten gemaakt hebben. Maar dat kan dus niet." De ruststand 1-0 was dus correct.
Na 90 minuten stelde Vidarsson iets opvallends vast: "Bij België steeg de score naar 0,98 of 1, bij Denemarken naar 2,35. In normale omstandigheden had Denemarken de match eigenlijk moeten winnen met 2-1."
Hoe dichter en centraler je bij het doel van de tegenstander komt, hoe hoger de puntenscore.
"xG is geen wetenschap, het klopt niet altijd"
Maar dat was dus omgekeerd. Vidarsson weet ook waarom. "XG is natuurlijk een algoritme en geen zuivere wetenschap."
"Er wordt heel veel mee gedaan tegenwoordig in de voetballerij. Een staf van een nationale ploeg zit vol analisten: voor data en voor video. Maar we zien dat het niet altijd klopt."
Het algoritme xG houdt immers geen rekening met de klasse van enkele bijzondere voetballers. En daarop pikt Gert Verheyen in: "Wat Arnar zegt, klopt helemaal gebaseerd op de prestatie van dat moment."
"Maar als je mij zou vragen wie ik verwacht die zal scoren, dan zijn dat die die er in hun leven al heel veel gemaakt hebben. En dat zijn niet Braithwaite en Poulsen, maar Lukaku en De Bruyne."
Wie verwacht ik die zal scoren? Jongens die er in hun leven al heel veel gemaakt hebben. En dat zijn niet Braithwaite en Poulsen, maar Lukaku en De Bruyne.
"Algoritme houdt geen rekening met genialiteit van De Bruyne"
Vidarsson zette zijn uitleg visueel kracht bij met beelden van de Belgische doelpunten aan het touchscreen in de villa. "Beeld je in: hoe dichter en centraler je bij het andere doel komt, hoe meer punten je krijgt."
"Bij de eerste goal staat Thorgan Hazard op de kleine backlijn. Wesley Sonck spreekt van een Gouden Zone (tussen palen en grote backlijn, red), maar ik spreek hier van de Diamanten Zone", aldus meester Vidarsson. "Thorgan Hazard heeft ongeveer 80 procent kans op een doelpunt."
"Het algoritme houdt er wel geen rekening mee hoeveel tegenstanders er voor jou staan en wie aan de bal kan komen. Zou ik daar staan in plaats van Thorgan, was dat misschien ook wel een ingooi geweest", grapt de man aan zijn bord. "Dat is het gevaar."
BIj de 2e goal van de Belgen trapt Kevin De Bruyne van buiten de zogenoemde Gouden Zone. "Voor een normale speler is de kans om van hier te scoren bijna nihil. En dan komen we uit bij wat Gert juist zei: het algoritme kan de genialiteit van De Bruyne niet incalculeren. Dat is het probleem van deze statistiek."
"Zet hier 100 voetballers en laat ze 100 keer trappen, die gaan altijd minder vaak scoren dan Kevin."
Conclusie van Vidarsson: "Denemarken had moeten winnen met 2-1, maar verloor met 2-1, door de "K" van Kevin." Waarmee de analist/coach verwees naar een eerdere reportage in de uitzending: "Kevin-time in Kopenhagen: kwaliteit en knallen."
