In Sporza Retro op Radio 1 kiezen 2 gasten elke week een aantal momenten uit de sportgeschiedenis die voor hen speciaal zijn. Imke Courtois wilde het onder meer hebben over Euro 2000. "Het was het toernooi van Zidane, Totti en Kluivert, maar ik had vooral een boontje voor Emile Mpenza", zegt ze.
Imke Courtois was 12 toen Euro 2000, het Europees Kampioenschap voetbal in België en Nederland, gespeeld werd. "Ik voetbalde toen zelf al bij Rapide Wezemaal en was natuurlijk erg geïnteresseerd in dat EK", vertelt ze.
"België had toen niet de gouden generatie van nu. Het was eerder een ploeg van werkers, die teerde op enthousiasme. Ik ken al die namen nog: Marc Wilmots, Gert Verheyen, Bart Goor, Filip De Wilde, … Dat waren de Rode Duivels van toen."
"En de broers Mpenza natuurlijk. Mijn zus had het vooral voor Mbo, maar ik was 100 procent fan van Emile. Het is grappig: misschien was ik zelfs een heel klein beetje verliefd op hem, voor zover dat kon op die leeftijd", lacht ze.
"Mpenza had een nogal rebels karakter. Ik herinner me hem ook van de snelle auto’s en enkele ongelukken. Maar hij was ook een trendsetter: hij droeg als eerste die neuspleister om te voetballen, hij had tape om zijn enkels om zijn scheenbeschermers goed op hun plaats te houden, … Ik vond hem echt een coole gast."
Mpenza had een nogal rebels karakter. Maar hij was ook een trendsetter. Ik vond hem echt een coole gast.
"Euro 2000, het was echt jammer voor Filip De Wilde"
Het EK voor eigen publiek werd uiteindelijk een afknapper voor de Rode Duivels. "Het begon nochtans hoopgevend, met die 2-1-overwinning tegen Zweden", weet Courtois nog.
"Maar het ging mis in de match tegen Turkije. Ze hadden maar 1 puntje nodig, maar verloren na twee flaters van Filip De Wilde. Dat is jammer, want hij had tijdens het toernooi ook echt goeie reddingen gedaan. Ik heb hem later ook ontmoet: een boeiende en integere man."