Herbeleef Milaan-Sanremo in de sneeuw: "Boonen was te licht gekleed"

"Iedereen die er toen bij was in Milaan-Sanremo zal zich die dag blijven herinneren. Ingepakt als een ijsbeer vertrok ik in Milaan", doet Johan Vansummeren (toen renner van Garmin) zijn verhaal.

"Ik was verbaasd toen ik Tom Boonen in korte broek zag aan de start. “Ben jij niet te licht gekleed?”, vroeg ik hem. Boonen lachte: “Die beenstukken worden toch nat.” Uiteindelijk was Tom de grootste naam die na de busrit niet meer op zijn fiets kroop. Achteraf hebben we daar nog wel een paar keer mee gelachen."

"Milaan-Sanremo in 2013 was een extreme editie. Het begon met regendruppels, regen werd hagel en hagel werd sneeuw. Het peloton viel uit elkaar zonder dat er gekoerst werd."

Halfweg moesten alle renners halt houden. "Op de Turchino lag een sneeuwlaag van 10 centimeter. Wij hebben geen sneeuwbanden op onze fiets, de technische afdaling van de Turchino in de sneeuw was onverantwoord. Daarom mochten we op de top van de klim de ploegbus in."

"Iedereen nam een warme douche in de ploegbus. Na een busrit van een uur bereikten we de kustlijn waar we weer op de fiets kropen."

Na de herneming reed in de diepe finale een zestal weg dat voor de zege mocht sprinten. De Duitser Gerald Ciolek (MTN-Qhubeka) haalde het verrassend voor Peter Sagan en Fabian Cancellara. 

"’s Avonds op de luchthaven van Nice zag je dat alle renners kapot waren", herinnert Vansummeren zich nog, die zelf 74e eindigde.

"Milaan-Sanremo kruipt altijd in de kleren, maar die editie was een aanslag op het lichaam. Daags nadien heb ik een hele namiddag geslapen."

"Uiteindelijk moet ik toegeven dat de organisatie geen betere beslissing had kunnen nemen tijdens de koers. De neutralisatie kwam er op het juiste moment. En het was ook een goede keuze om de koers weer langs de zee te hervatten. Als het goed is, moet het ook gezegd worden", besluit Vansummeren.