Viviani laat zijn Italiaanse trui voor het eerst blinken op eigen bodem
Elia Viviani heeft zijn ambities voor Milaan-Sanremo nog wat kracht bijgezet. De Italiaanse kampioen van Deceuninck-Quick Step was de snelste in een massasprint in de derde etappe van Tirreno-Adriatico. Gisteren mocht de Belgische ploeg ook al champagne drinken.
Bekijk de sprint:
Massasprint zonder treintjes
De sprinters krijgen in deze Tirreno-Adriatico amper kansen en dus lag het scenario voor vandaag al een hele tijd vast: een beperkte kopgroep mocht het voorspel voor zijn rekening nemen in de langste etappe, de sprintersploegen (Deceuninck-Quick Step en UAE Emirates) zouden een van die schaarse mogelijkheden niet door hun handen laten glippen.
De overgebleven vluchters werden op 5 kilometer van de finish ingerekend en in een chaotische finale kreeg niemand een treintje op de rails. Bij het ingaan van de slotkilometer was er zelfs even een gaatje, maar uiteindelijk konden de drie tenoren - Viviani, Gaviria en Sagan - in een onderling duel bikkelen om de zege.
Sagan, op de terugweg na ziekte, opende de sprint op rechts, op links ging Keukeleire zijn gang. Viviani koos voor het midden en gaf de anderen al bij al makkelijk het nakijken, ook al omdat Gaviria niet goed genoeg gepositioneerd zat en zijn sprint dus nooit echt kon lanceren.
Voor Viviani is het de vierde zege van het seizoen. De Italiaan werd vorig jaar op 30 juni nationaal kampioen, maar had sindsdien niet meer voor eigen volk gekoerst. Zijn eerste echte kans om in Italië te juichen in zijn Italiaanse trui greep hij dus met beide handen.
Viviani: "Ik heb veel respect voor Sagan en ik ben blij dat ik hem kon kloppen"
"Ziek of niet: schrijf Peter Sagan nooit af", vertelde Elia Viviani voor de etappe. De Italiaan moest in de sprint uiteindelijk vooral met de drievoudige wereldkampioen afrekenen.
"Met Peter moet je altijd rekening houden", reageerde Viviani na de finish. "Hij heeft zoveel klasse. Je ziet natuurlijk dat hij goed ziek geweest is en dat hij veel vermagerd is, maar ik heb heel veel respect voor hem en ik ben blij dat ik hem kon kloppen."
"Het was een chaotische sprint, want de finish was door enkele bochten verraderlijk en de klassementsmannen wilden zich niet laten verrassen. Ik was mijn vaste loodsen kwijt, maar ik kon dankzij Stybar nog naar voren wippen en in de slotfase zag ik dat het wiel van Sagan de beste optie was. In de slotmeters was ik sneller."
Viviani droomt van Milaan-Sanremo en heeft vandaag nog een sterretje bijgezet achter zijn naam. "We hebben vandaag 226 kilometer gekoerst. Een sprint winnen na 120 kilometer is één ding, een sprint winnen na 226 kilometer in Tirreno-Adriatico is toch nog iets anders."