Een lach, maar vooral veel tranen bij Visma: Jorgenson wint Dwars door Vlaanderen overschaduwd door val Van Aert

De razendsnelle maar ook razendgevaarlijke afdaling tussen Berg ten Houte en de Kanarieberg was letterlijk en figuurlijk het breekpunt van deze 78e Dwars door Vlaanderen.

Een losgeslagen peloton zat een elfkoppige vluchtersgroep, die pas na een uur tot stand was gekomen, op de hielen. Visma-Lease a Bike had de koers in handen genomen. Tot de noodlottige val.

Met een volledig opengescheurd shirt kermde Wout van Aert van de pijn, Jasper Stuyven werd op een brancard weggedragen, terwijl ook voor onder meer Mads Pedersen, Gianni Vermeersch en Biniam Girmay de koers erop zat.

Die crash legde een zwarte sluier over het vervolg van de koers. Visma-Lease a Bike slaagde erin het geweer van schouder te veranderen. Tiesj Benoot en Matteo Jorgenson zetten na de val door en kregen Stefan Küng, Alberto Bettiol, Michael Valgren en Joshua Tarling mee.

De kopgroep spartelde nog langer dan verwacht tegen, in het peloton kregen ze het nooit georganiseerd, waardoor we hen al vrij vroeg konden afschrijven.

Toen de vluchters dan toch gevat werden, bleken Dries De Bondt en Jonas Abrahamsen nog voldoende in het vaatje te hebben om tot het einde aan te haken.

De gele brigade had met Benoot en Jorgenson als enige een duo, iets wat later cruciaal zou zijn. Eerst was er nog de aanval van Bettiol op Nokereberg. Tot de ex-winnaar van de Ronde een paar kilometer verder met krampen het koersverhaal verliet.

Hierna speelden Benoot en Jorgenson het perfect, door afwisselend te demarreren. Het was uiteindelijk Jorgenson die zijn aanval het beste kon timen. Küng, De Bondt, Abrahamsen en Tarling hadden even geen zin of krachten meer om te reageren. De koers was gereden.

In de strijd om de andere podiumplaatsen gaf de 28-jarige Abrahamsen (Uno-X) zijn visitekaartje af om zoals Oier Lazkano vorig jaar vanuit de vroege vlucht toch nog naar de tweede plaats te sprinten, vlak voor Küng.

• Jonas Abrahamsen (tweede): "Ik zat dit seizoen al vaak mee in de vlucht, ik ben blij dat het mij eindelijk een podiumplaats oplevert. In de Tirreno was ik er al dichtbij. Of ik kon winnen? Visma was toch sterk met 2 renners. Een podiumplaats maakt mij al heel erg blij. Ik voel dat ik een stuk sterker ben sinds ik de Tour heb gereden. Daarvoor sukkelde ik met mononucleose."

• Stefan Küng (derde): "De tweede plaats was het maximum, want Visma had het overtal en speelde dat goed uit. Na hen was ik wellicht de sterkste, maar daarom keken de anderen ook steeds naar mij. Het was 2 tegen 1."
  
  "Bij die grote crash was ik net wat naar voren opgeschoven. Ik hoorde dat ze achter ons vielen. Iedereen was even in shock. Het is inderdaad een gevaarlijke plaats, maar 9 op de 10 keer loopt het toch goed af. Nu gaat het 2 jaar op een rij verkeerd. Maar er zijn nog zulke plaatsen, zoals tussen de Hotond en de Trieu. Het is lastig om te vermijden. Het is nochtans een brede weg. Als je kleinere wegen gaat opzoeken, is het ook gevaarlijk. Het hoort helaas bij de koers, al zien we het liever niet."
  
  "Voor mijzelf ziet het er goed uit voor de Ronde van Vlaanderen. Normaal gezien moeten de kasseikoersen mij nog beter liggen. Ik voel ook dat ik elke wedstrijd beter word."