Biniam Girmay, the day after: "Ik voel de druk en ik zie me niet als een rolmodel"
Biniam Girmay heeft gisteren geschiedenis geschreven. De 21-jarige Eritreeër van Intermarché-Wanty-Goubert won als eerste Afrikaan een klassieker. Voor hij vandaag weer richting Eritrea vertrok, maakte Girmay op de middag tijd voor de pers.
“Drink ik water of bier?”, vroeg de nuchtere Biniam Girmay aan performance manager Aike Visbeek met de sponsors in het achterhoofd.
De winnaar van Gent-Wevelgem sprak over “pijnlijke benen” en een gezellig feestje met zijn team gisterenavond.
“Iedereen in dit team was zo gelukkig, zelfs nog meer dan ik. Ik heb zelf goed geslapen, maar ik ben toch een beetje vermoeid. Zo heb ik 1.000 berichtjes ontvangen.”
“Ik heb met mijn vrouw gebeld en ze had de volledige koers rechtstreeks kunnen bekijken. Ze was aan het huilen.”
Girmay vertelde dat zijn koele houding van gisteren slechts schijn was (“Ik huilde vanbinnen”) en dat hij verlangt naar zijn thuisfront.
“Je moet zo’n zege met je familie kunnen vieren. Ik wil echt terugkeren.” Vanuit Parijs gaat het later vandaag naar Eritrea. "Er zal stevig gevierd worden."
“Ik houd me aan mijn plan. Dit is nog maar het begin, er is nog veel tijd om te koersen. We hadden dit schema afgesproken en nog een week langer wegblijven is niet evident.”
"Ik denk niet dat ik hier klaar voor ben"
Er komt nu bijzonder veel aandacht af op Girmay. “Ik houd van koersen en winnen, maar de aandacht en de camera’s, dat ligt me minder. Ik denk niet dat ik hier klaar voor ben.”
Er werd gisteren en vandaag overal geroepen dat hij een geschenk zou zijn voor de wielersport. “Dat geeft ook druk. Iedereen kijkt nu naar mij en praat over me. Ja, ik voel die druk. En neen, ik zie mezelf niet als een rolmodel.”
Bij Intermarché-Wanty-Gobert is hij alleszins heel erg tevreden. “Jullie hebben gisteren wel gezien wat dit project inhoudt. Iedereen groeit samen. Ik lig hier nog enkele jaren onder contract en dat mag zeker nog langer duren.”