Met Elise Mertens zit er maar één landgenote meer in het enkelspel op de Australian Open. Ze huppelde op een drafje (1 uur en 17 minuten) voorbij de Roemeense Irina Begu. En onze commentator, Gert Gommé, zag veel goeie dingen.
Dit was een Elise Mertens in topvorm. Van enig fysiek ongemak hebben we niets gemerkt.
Begu is een heel speciale tegenstandster, waar je je spel wat moet op afstellen. De Roemeese speelt agressief en hard.
Dan moet je bereid zijn om veel meters te maken. Elise bewoog goed en snel, ze sloeg veel ballen terug en zo dwong ze Begu meermaals in de fout.
Sinds kort werkt Mertens samen met Simon Goffin, de broer van David. Die liet bij het begin van hun samenwerking meteen weten dat hij wil dat Mertens aanvallender, agressiever gaat spelen.
Er waren duidelijk al accentjes-Goffin te merken. Er waren flink wat lange rally’s. Vroeger zou Mertens lang meegaan in die balwisselingen, nu kwam ze om de haverklap met versnellingen vanop de baseline. Zowel met de forehand als met de backhand.
Daar zal Simon Goffin heel blij mee zijn. Het geeft je als speelster een extra optie, meer dan maar blijven verdedigen. Ook de opslag draaide prima. Niet alleen waren er minder dubbele fouten dan vorig seizoen. Er zat ook meer kracht in.
Mertens sloeg 63 procent van haar eerste opslagen in en won daarop 76 procent van de punten (tegenover 57 procent voor Begu).
Wat me ook opviel, is dat ze haar opslagbeweging heeft aangepast. Ze houdt haar handvat wat losser vast, ze zwaait het dan vlot door de bal. Dat gaat na een korte trainingsperiode in de winter al vlot. Opnieuw de hand-Goffin.
En zo staat Mertens in de derde ronde van deze Australian Open, voor de 16e keer staat ze in de derde ronde van een Grand Slam. Niemand van de huidige generatie doet beter.
