Veelvraat Mads Pedersen wint ook in Hamburg na verbluffende slotkilometer en zeer nipte sprint

Hoe de eendagskoers in Hamburg ook heet, het welles-nietesspelletje rond de Waseberg kenmerkt altijd het verloop van de finale.

Bij de laatste passage trok UAE snoeihard door voor Diego Ulissi en Marc Hirschi.

Tim Merlier parkeerde, Mads Pedersen hapte naar adem en Arnaud De Lie sprong met een verschroeiende tussensprint wel naar de zandkorrels voorin.

Het bleek nog niet de definitieve zet, want het peloton klitte weer samen.

In dat samensmeltingsproces hadden Nils Politt, Brandon McNulty en Yves Lampaert het stokje voorin overgenomen.  

Het peloton leek hen op te peuzelen, maar de sprinters hadden blijkbaar te weinig ploegmakkers of pokerden iets te veel.

McNulty had een gaatje in de laatste hectometers, Lampaert ging erop en erover. Maar de aanvallers werden op de valreep nog overvleugeld door Pedersen.

Die had de sprint niet afgewacht met een aanval onder de vod en kon met zijn laatste krachten alsnog de zege in de wacht slepen.

Zij het met een klein gelukje, want Pedersen stak zijn handen snel in de lucht en werd op zijn beurt nog bijna geremonteerd.

Pedersen, die gisteren al de Ronde van Denemarken won, vierde uiteindelijk voor Danny van Poppel en Elia Viviani. Lampaert en De Lie werden 6e en 7e.  

"Die drie hadden nog een kloofje bij het ingaan van de laatste kilometer", analyseerde Pedersen de slotfase.

"Ik probeerde de sprong te maken, want ik was niet zeker of we ze nog voorbij zouden gaan in de sprint."

"Ik gaf alles, zonder te weten wat er achter mijn rug aan het gebeuren was. Danny (van Poppel) kwam nog best snel, maar gelukkig bleek het genoeg voor de zege."

Pedersen blijft maar winnen. ""k ben niet onoverwinnelijk, maar de vorm is goed. De hele Tour hadden we zo gepland om een goeie vorm te hebben voor het WK. En daar surf ik nu op voort."

Pedersen heeft volgende week ook de Ronde van Duitsland op zijn programma staan en nog later de WorldTour-koers in het Franse Plouay.

"Vanaf nu weet ik niet tot waar de elastiek zal houden. Wanneer hij breekt. We zullen zien hoelang dat duurt. We proberen er nog het meeste uit te halen. Tot ik ontplof."