Maxim Van Gils bekroont zijn uitstekend voorjaar met eerste WorldTour-zege in Frankfurt
Maxim Van Gils heeft met Eschborn-Frankfurt zijn eerste WorldTour-zege in zijn nog jonge carrière behaald. De kopman van Lotto-Dstny was verrassend de snelste in een sprint van een uitgedund peloton. Hij troefde Alex Aranburu (Movistar) en Riley Sheehan (Israel-PremierTech) af op de streep.
Een zwaar middenrif en een vlakke finale, dat was ook dit jaar het recept van Eschborn-Frankfurt. Het parcours bood kansen aan zowel de snelle jongens als de klassieke types, al draaide de Duitse WorldTour-koers de voorbije jaren vooral uit op een sprintersfestival.
Op de hellingen rond Frankfurt probeerden enkele vrijbuiters er toch een zware wedstrijd van te maken. Emanuel Buchmann - die tot zijn grote ongenoegen gepasseerd werd voor de Giro - probeerde het even met Ben Healy, maar werd al snel gegrepen.
Terwijl de sprinters een voor een afhaakten, poefte op de laatste passage van de Mammolshain de jonge Jan Christen weg. De Zwitser sloeg wél een interessante kloof, maar met nog meer dan 30 kilometer te gaan begon het 19-jarige toptalent van UAE aan een hachelijke onderneming.
Als een duivel uit een doosje
Christen reed voor wat hij waard was en hield het peloton lang op tien seconden, maar op 2 kilometer van de streep was hij eraan voor de moeite. Het uitgedunde peloton kon zich opmaken voor een sprint in de straten van Frankfurt.
Geen enkel team kon een echte trein op de rails zetten. Thibau Nys leek zich goed te positioneren, maar werd in de laatste hectometers weggedrumd. In de sprint ging Alex Aranburu krachtig aan, maar als een duivel uit een doosje snelde Maxim Van Gils de Spanjaard nog voorbij.
Onze landgenoot pakt na zijn uitstekende voorjaar - met een 3e plaats in de Strade en in de Waalse Pijl en een 4e plek in Luik - nu ook zijn eerste zege in de WorldTour. Het is de vierde overwinning in zijn nog jonge carrière.
Van Gils: "Voorjaar afsluiten met winst is een droom"
"Het is mijn laatste wedstrijd van deze lente. Dat ik een geweldig voorjaar kan afsluiten met winst, is absoluut een droom", reageerde een gelukkige Van Gils.
"Ik had eigenlijk geen geweldig gevoel vandaag, maar het team werkte hard om de snelle mannen af te matten. Op de laatste klim heb ik gewoon overleefd en in de finale bleef ik in de wielen zitten om te kunnen recupereren."
In de chaotische sprint moest Van Gils van ver komen. "Maar het pak ging net op tijd open. Ik kon met genoeg snelheid van achteruit komen en maakte het af."
"Wat voor type renner ik ben? Ik weet het echt niet", lachte Van Gils. "Ik klom goed in de Ardennen, nu win ik een sprint en ik won dit seizoen ook al een tijdrit. Het is zot."
"Ik ga de komende periode nu tijd nemen om te rusten, want ik voel me vermoeid. Daarna gaat alle focus naar het grote doel, de Tour de France."