ZILVER! Gemengde estafetteploeg schenkt België meteen medaille op openingsdag EK indoor

Tweede worden achter het ongenaakbare Nederland, met wereldtopper Femke Bol als slotloopster. De Belgian Waffles bereikten in Apeldoorn het hoogst haalbare met een schitterende zilveren medaille op de mixed relay. Het eerste eremetaal voor een Belgische estafetteploeg zonder een Borlée in het team.

Een onwaarschijnlijk mooie persoonlijke overwinning voor Julien Watrin na zijn strijd tegen kanker. Hij gaf in tweede positie het stokje door aan Imke Vervaet en die ging in de laatste rechte lijn over Nederland resoluut naar de leiding. Christian Iguacel hield die koppositie nipt vast en in de afsluitende 400 meter moest Helena Ponette enkel Femke Bol nog laten passeren.

Bij de individuele Belgische atleten was er wisselend succes. Op de 1.500 meter werd het 1 op 3. Enkel Ruben Verheyden kon na een sterke race als derde in zijn reeks doorstoten naar de finale, Jochem Vermeulen slaagde daar door blessureleed niet in en ook Pieter Sisk ging er roemloos uit.

"Het was niet de zuinigste, maar wel de veiligste manier", klonk het bij Verheyden. "In een reeks met Jakob Ingebrigtsen weet je dat er maar twee plaatjes meer vrij zijn. Op het einde was het nog verrassend spannend, maar ik heb het goed getimed. In de finale kan alles. We moeten voor een medaille gaan, ook al is dat supermoeilijk."

In het polsstokspringen gooide Elien Vekemans hoge ogen op haar eerste internationale indoorkampioenschap. Met 4,55 meter bleef ze maar nét onder haar Belgische record. Goed voor de gedeeld vijfde plaats en een finaleticket.

Op de 60 meter horden was er 100 procent succes voor de Belgen, al ging het bij de ene wat vlotter dan bij de andere. Elie Bacari stoomde als tweede in zijn reeks overtuigend door naar de halve finales. In 7"51, een evenaring van zijn Belgische record.

"Het voelde wel redelijk makkelijk aan. Ik heb mijn eigen race gelopen, ben kalm gebleven en heb uiteindelijk een mooie tijd neergezet. Een evenaring van mijn persoonlijk record, dus dat betekent dat er mooie kampioenschappen aankomen. Ik voel dat er nog meer in zit dan die 7"51. Voor een medaille zal dat ook nodig zijn."

Michael Obasuyi, geplaagd door een achillespeesblessure in aanloop naar dit EK, kon als vijfde in zijn reeks niet rechtstreeks doorstoten, maar werd opgevist met de derde verliezende tijd.

Dé Belgische ontgoocheling op de eerste EK-dag kwam van Thomas Carmoy. Na tweemaal brons in Torun in 2021 en Istanboel in 2023 raakte de hoogspringer dit keer niet eens in de finale. Een aanslepende enkelblessure speelde hem parten, Carmoy bleef steken op 2,18 meter en werd daarmee pas 12e.

De poulain van Tia Hellebaut bleef gefrustreerd achter. "Als ik de finale had gehaald, zou ik met deze enkel niet kunnen springen. Het is frustrerend, maar zo is het lichaam nu eenmaal. Ik moet nu de tijd nemen om te recupereren."

Ook voor Elise Vanderelst werd het geen succes. Na een tactische race werd ze vijfde in haar reeks van de 1.500 meter, onvoldoende voor een finaleplaats. "Het was meer een gevecht dan een race. Ik heb de snelheid en zelfs een persoonlijk record in de benen, maar deze wedstrijd lag me niet."