Zes keer ging het al mis voor Engeland bij strafschoppen op de eindronde van een WK of EK. Je zou voor minder met een penaltytrauma opgezadeld zitten. Maar tegen Colombia konden de Engelsen de vloek eindelijk breken, dankzij een goede voorbereiding.
In 1990 begon het trauma op het WK in Italië. De Engelsen strandden op een zucht van de finale tegen West-Duitsland na twee penaltymissers van Peter Beardsley en David Platt.
Zes jaar later ging het opnieuw mis, maar dan in de halve finales op het EK. Gareth Southgate, huidig bondscoach van Engeland, was de zondebok: hij trapte de elfde (!) strafschop tegen de Duitse doelman.
Misschien spookte het in 1998 nog door het hoofd van David Batty, want in de achtste finale miste hij de beslissende strafschop tegen Argentinië. Engeland zou niet meer aan de vloek ontsnappen: op het EK van 2004, het WK van 2006 en het EK van 2012 waren strafschoppen telkens de dooddoener.
Voorbereiding is troef
De naam van Gareth Southgate wordt in Engeland nog steeds verbonden met die penaltymisser in 1996, maar daar wou de bondscoach verandering in brengen. "Sinds maart zijn we al bezig met oefenen op strafschoppen", gaf hij na de nederlaag tegen de Rode Duivels toe.
Zo volgde hij het advies van Alan Shearer, die in 1990 wel zijn strafschop tegen de touwen mikte. "Niet alleen de doelman moet de favoriete hoek van de penaltynemer kennen, maar ook als penaltynemer moet je weten waar de keeper de vorige 5 of 10 keer naartoe is gedoken", vertelt hij op de BBC.
En dat loonde voor Engeland, ook al zag het er even benard uit na de misser van Henderson. Irube knalde op de lat en Pickford pakte de strafschop van Bacca. "Ik had mijn huiswerk gedaan", vertelde de doelman aan ITV. "Het maakt mij niet uit dat ik niet de grootste keeper ben, want ik heb de kracht en beweeglijkheid om me op het juiste moment te verplaatsen in doel."