WK voor Clubs is opnieuw een prooi voor Real en voor Courtois

De finale kondigde zich aan als een kat- en muisspel tussen een Europese grootmacht en een ploeg die drie matchen moest spelen om in de finale te raken. Een kwartier was daar weinig van te merken. De eerste kans was voor Real, maar daarna onderstreepte Al Ain de onzekerheid die al een heel seizoen achterin heerst bij Real.

Na een enorme blunder van Marcelo had  Al Shahat het moeilijkste gedaan, Ramos en Courtois omspelen, maar de aanvoerder van Real keerde nog terug en haalde het schot van de lijn. En sommige voetbalclichés zijn onverbiddelijk. De goal valt dan aan de overkant.

Modric schilderde meteen daarna de bal met een gouden penseelstreep in de verste hoek. De Spanjaarden domineerden daarna de hele match, maar de eerste helft miste Benzema onbegrijpelijk en deed doelman Essa wat keepers wel vaker doen op het WK voor clubs: zich laten opmerken. Courtois kon rustig toekijken.

De tweede helft was er een beetje te veel aan voor Al Ain. Fysiek had de gastheer het moeilijk. Tot groot plezier van Real, dat zo beter kon combineren en goede kansen bleef creëren. Bale deed acrobatisch na wat hij in de finale van de Champions League deed, maar deze keer ging zijn omhaal net over. 

De schoonheid van de goal van Llorente, die in de basis de voorkeur kreeg op Casemiro, even later moest nauwelijks onderdoen. Een prachtige volley na een corner. De Spaanse controle was compleet en Ramos haalde nog een slagje thuis. Hij werd heel de match uitgefloten (wij denken omdat het publiek zijn rol in de blessure van Mo Salah niet was vergeten), maar kreeg iedereen stil met een rake kopbal.

Thibaut Courtois had de hele tweede helft maar een redding moeten doen, maar was helemaal op het einde kansloos toen Shiotani een vrije trap perfect binnen kopte. Niet meer dan een gemiste clean sheet voor de doelman, want Nader duwde een schot van Vinicius nog in eigen doel: 4-1.