Cavagna voert een show op in Californië met solo van 75 km

De opdracht van de dag voor het peloton in West-Amerika was niet van de poes: 6 cols, meer dan 3.000 hoogtemeters en meer dan 200 kilometer. Dat hield Cavagna en de Amerikaan Alex Hoehn, lid van het nationale team, niet tegen. Met zijn tweeën muisden ze er na 50 kilometer vanonder.

Omdat ze geen bedreiging waren voor het klassement - Cavagna telde bijna 18 minuten achterstand op de gele trui - kregen de vluchters vrij baan. 9 minuten was hun maximale voorsprong. Op de Mount Hamilton - een col buiten categorie - kon Hoehn Cavagna niet meer volgen.

De winnaar van Dwars door West-Vlaanderen 2018 wist dat het vanaf de top op 70 km van de streep vooral bergaf was. Zo kon hij met meer dan 7 minuten finishen op Benjamin King en Simon Geschke, die nog weggesprongen waren uit het peloton met alle favorieten. Kasper Asgreen, de ploegmaat van Cavagna die gisteren zegevierde, won de pelotonspurt voor Jasper Philipsen. (lees voort onder foto)

Voor Cavagna was het zijn 2e profzege, zijn eerste in de WorldTour. "De klim naar Mont Hamilton was heel lastig. En in de moeilijke afdaling was ik bang. Ik nam niet te veel risico's, nadat ik vorig jaar 2 keer gevallen was. Dit is mijn eerste succes in een koers van dit niveau", was de 23-jarige met de bijnaam "de TGV van Clermont-Ferrand" blij.

Opvallend: Cavagna won in Morghan Hill, vlakbij het hoofdkantoor van fietssponsor Specialized. "Dat maakt het nog extra speciaal. Vorige week al had ik een deel van de rit verkend, toen we een bezoek brachten aan Specialized. Ik wist wat me te wachten stond."

Teambaas Patrick Lefevere was verheugd dat Cavagna zichzelf beloonde: "Inderdaad, meestal ben ik de helper met dienst. Dat moet ook in zo'n team. En ik vind dat niet erg, want ik ben nog jong. We krijgen ook onze kansen en die heb ik vandaag gegrepen."

Cavagna rijdt sinds 2016 voor Lefevere: "En ik koers ontzettend graag in deze ploeg. Die is als familie, we trainen hard, maar we maken ook veel plezier. Ik ben einde contract, maar hoop te kunnen blijven."

Het was de 28e zege voor Patrick Lefeveres team, met de 11e verschillende renner. Na 2 beproevende dagen in de bergen mogen de sprinters in rit 4 weer aan de bak tussen Laguna Seca en Morro Bay.

Jasper Philipsen baalde met zijn ereplaats: "Dit is toch wel een beetje een gemiste kans", vertelde de sprinter van UAE. "Ik heb heel hard geknokt en afgezien om over die ene berg te geraken. Als dat me zou lukken, kwam het wellicht tot een sprint met een kleine groep. Ik zag ook dat alle snelle jongens die berg niet hadden overleefd."

"Dus ik hoopte dat er iets zou inzitten. Maar in de afdaling hoorde ik dat de voorsprong 7 minuten was. Dat wist ik niet. Ik vroeg nog om te achtervolgen, maar er was toen eigenlijk geen beginnen meer aan."

"Enkel EF leverde kopwerk voor Van Garderen. Bij 3 minuten hadden we misschien de klus nog kunnen klaren, maar 7 was te veel. Dat vond blijkbaar elke ploeg."

"Maar ik onthoud dat het gevoel goed is. Ik voel me al veel beter dan de voorbije koersperiode." Hij reed een zwaar voorjaarsprogramma en voelde dat na de Ronde het vat leeg was, maar toen moest hij de Scheldeprijs, Roubaix en de Brabantse Pijl er nog bijnemen. "Ik heb de klassiekers intussen verteerd, goed gerust en goed getraind."