Rit 9: Orihuela-Cumbre del Sol

Het menu van de dag oogde niet erg evenwichtig. Na een lange en vlakke aanloop langs de Spaanse kustlijn volgden in het slot nog twee pittige beklimmingen. De zeewind inspireerde tien renners om het ruime sop te kiezen.

De dappere vluchters vormden geen bedreiging voor het klassement en hadden daarom waarschijnlijk op een grote voorsprong gehoopt om aan het tweede deel van de race te beginnen, maar dat was zonder Cannondale-Drapac gerekend.

De renners in de felgroene truien waren gemotiveerd om zich in de kijker te rijden na het slechte nieuws over de toekomst van hun ploeg. Ze reden de hele dag aan kop van het peloton en hielden de bonus van de vluchters altijd onder de 3 minuten.

Voor de Belgen was er geen hoofdrol vandaag. Alleen Jens Debusschere kwam even in beeld. Hij smakte tegen de grond en moest de strijd staken.

Na 130 kilometer konden de vluchters toch met een kleine voorsprong aan de Alto de Puig Llorença beginnen. Het peloton hield zich nog gedeisd, maar de kopgroep spatte wel uit elkaar. Soler en Ludvigsson gingen met twee op avontuur.

Met z'n tweeën waren ze niet opgewassen tegen het geweld van de klassementsploegen. Ze zongen het nog uit tot aan de eerste tussensprint, maar aan de voet van de slotklim naar Cumbre del Sol was hun rijk uit. De Spanjaard Soler mocht wel met de trui van de strijdlust aan de rustdag beginnen.

Op het steile slotakkoord was het wachten op een move van de favorieten. Froome verschuilde zich in het wiel van Nieve tot hij zijn kans rook. Hij sprong weg op een halve kilometer van de finish. Even leek dat een misrekening want Chavez zette de rode trui nog onder de druk, maar hij raakte niet meer over de Brit.

Froome kreeg de tijd om zijn eerste zege van het seizoen uitgebreid te vieren. Hij deelt zijn concurrenten net voor de rustdag opnieuw een klap uit.