Rit 16: Bourg-de-Péage-Gap

Thomas De Gendt had vooraf van de daken geroepen dat hij, net als twee jaar geleden, mee zou springen in de vlucht van de dag. En warempel, De Gendt was op de afspraak.

Samen met onder meer de onvermoeibare Peter Sagan en Serge Pauwels maakte hij deel uit van een kopgroep van 12

.Een even grote groep hing daar kilometerslang op ongeveer een minuut van, maar beide pakketjes smolten pas na de tussensprint samen.

In het peloton bekeken ze het allemaal vanaf een afstand. Een grote afstand, want het verschil liep op tot meer dan 20 minuten.

De winnaar zat vooraan, maar wie beschikte over de beste benen én was het meest uitgekookt?

Adam Hansen dacht aan die omschrijving te voldoen. Nog voor de Col de Manse speelde de Australiër soloslim. Na wat vijven en zessen besloot Marco Haller erheen te rijden. Maar de twee sneden in hun eigen vel en werden op de beklimming teruggefloten.

In de aanval van Ruben Plaza zat meer muziek. In de gevaarlijke afdaling naar Gap, waar Beloki ooit zijn Tourambities én carrière in rook zag opgaan, nam Sagan alle risico's van de wereld.

Niemand kon de ontketende groene trui volgen, maar de Spaanse vogel was al gaan vliegen.

In het peloton bleven enkel de toppers over op de Col de Manse, maar in de afdaling zette specialist Nibali de anderen onder druk. Hij sprokkelde zo enkele seconden en dwong Barguil tot een foutje.

Die ging met Thomas aan de haal en de Brit belandde hardhandig in het decor. Uiteindelijk kon de nummer 6 uit de stand de schade nog beperken. Gallopin was minder moedig in de afdaling. Hij valt uit de top 10.