Michael Woods rekent in pittig steekspel af met medevluchters in Vuelta

Met twee passages zou de Puerto de Orduna de scherprechter worden in deze overgangsrit, die door het aanhoudende gehakketak uitdraaide op een dagje gas geven van start tot finish.

Bij de eerste verkenning werd in verschillende trapjes een kopgroep van net geen 40 renners gekneed. Heel veel schoon volk was op de juiste trein gesprongen.

Onder meer Kuss, G.Bennett, G.Martin, Formolo, Costa, Wellens, Woods en Valverde hadden een kaartje gekocht en vooral de aanwezigheid van de Spanjaard was een halve rem op de kansen van de kopgroep.

Valverde had in het klassement als 10e een achterstand van slechts 3 minuten op leider Carapaz en dus draaide Ineos de vijs snel aan.

Aan de voet van de tweede en laatste beurt van de Puerto de Orduna oogde de kloof zelfs overbrugbaar voor het peloton, maar bij de toppers bleef de munitie op zak.

Voorin kon Valverde niet meer dromen van de rode trui, maar de ritzege lag wel binnen handbereik.

De Spanjaard kon net na de top met Peters, Fraile en G.Martin het gat dichten op Woods, die duidelijk de sterkste klimmer was.

Met z'n vijven werden ze lange tijd bedreigd door een trosje achtervolgers, maar het winnende lot werd uit het vijftal getrokken.

In een zenuwslopend steekspel met een spervuur aan demarrages was de 40-jarige Valverde misschien iets te gretig en net voor de vod had Woods eindelijk het juiste moment gekozen.

De Canadees, zondag nog 2e, kwam solo over de finish voor Fraile en veteraan Valverde.