Valverde laat regenboog schitteren op moordmuur, Lopez ontfutselt Teuns rood

De 3e bergrit op een rij schrok de renners blijkbaar niet af, want de traditionele openingsfase werd over vele kilometers uitgesmeerd. Met een gemiddelde van meer dan 45 km/u was het niet evident om weg te rijden. 10 renners slaagden daar na veel gehakketak toch in.

Philippe Gilbert was de bekendste naam in de kopgroep, waarin met Jelle Wallays nog een 2e Belg huisde. Wallays offerde zijn eigen kansen op voor ploegmaat Marczynski. De Pool viel op de voorlaatste beklimming ook als eerste aan, maar zijn ster deemsterde snel weer weg.

Intussen was het al duidelijk dat het een moeilijk verhaal zou worden voor de vluchters, want eerst Movistar en daarna Astana gingen als bezetenen tekeer in het peloton. Het kostte rode trui Dylan Teuns de kop.

Gilbert en Sergio Henao hielden het langste stand vooraan, al hadden ze bij het opdraaien van de bijna onmenselijke Alto Mas de la Costa nauwelijks een handvol seconden voorsprong.

Op die slotklim toonde Quintana het meeste initiatief. Hij kietelde regelmatig de 3 andere tenoren (Lopez, Roglic en Valverde), maar zij konden hun lach inhouden. Tot diep in de laatste kilometer konden ze elkaar niet afschudden. Toen plaatste Valverde de zoveelste splijtende demarrage uit zijn carrière, goed voor zijn 13e individuele ritzege uit zijn Vuelta-carrière. Na een sabbatdagje is Miguel Angel Lopez weer leider.