Van bijna niet naar de Tour naar ritwinst: Bob Jungels wint solo de eerste Alpenrit

Daags voor de rustdag vertrok het Tourpeloton in Aigle, het hoofdkwartier van de UCI. De vlakke aanloop van deze eerste Alpenrit werd het toneel van een verbeten oorlog om in de juiste ontsnapping te komen. Heel wat renners probeerden het tevergeefs.

Pas op het plateau na de eerste klim van de dag kreeg de vlucht van de dag vorm. Een bonte groep van 22 met rittenkapers, helpers en klassementsman Uran raakte weg. Er ook bij: Van Aert. Die gaf zijn groene trui wat meer glans door de tussensprint voor zijn rekening te nemen. Goossens en Stuyven, de andere Belgen voorin, speelden een bijrol.

De ruime kopgroep bleef op de Col des Mosses nog broederlijk bij elkaar. Ook op de Col de la Croix was het lang windstil, tot Jungels aan de boom schudde. De potige Luxemburger van AG2R scheurde de groep uit elkaar. Enkel Geschke pikte aan en sprokkelde punten voor het bergklassement, maar haakte af in de afdaling.

In het peloton hield UAE, in dienst van gele trui Pogacar, alle opties open. Het gat met Jungels bleef overbrugbaar. Dat dachten diens voormalige medevluchters ook, zelfs toen ze in de vallei terrein verloren. Pinot wachtte tot op de Pas de Morgins om zijn kaarten op tafel te gooien. Met de passionele steun van heel Frankrijk kwam hij tot op een halve minuut, maar niet dichter.

Zo bestegen Jungels en Pinot de laatste knik naar aankomstplaats Châtel. Meter na meter werd duidelijker dat Jungels niet zou breken. Hij kon zo een periode van miserie afsluiten met een magistrale overwinning, na een solo van zo'n 50 kilometer.

Castroviejo en Verona kaapten de bonificaties weg voor een teleurgestelde Pinot. Toch viel er nog wat te beleven in het peloton met de favorieten. Pogacar deelde in de laatste rechte lijn nog een prikje uit waarop alleen Vingegaard een gepast antwoord had.