Vingegaard legt zijn gele trui in definitieve plooi én pakt ook bolletjes, Van Aert weer fabelachtig

Op de Belgische nationale feestdag hadden heel wat landgenoten hun zinnen gezet op een prominente rol. 

De vlag ging nog maar naar beneden en daar was Wout van Aert, de enige  echte Koning der Belgen in deze Tour, al. In zijn groene trui effende hij nog maar eens het pad voor wat een geweldige dag zou worden voor Jumbo-Visma.

Op de Aubisque rookten Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar eerst nog de vredespijp, maar op de gloednieuwe Col de Spandelles zat het spel toch op de wagen. 

Pogacar probeerde tot vijf keer toe om van Vingegaard af te komen, maar de koele Deen volgde telkens gezwind.

De als vooraf gevaarlijk aangekondigde afdaling zorgde wel voor verschil tussen de twee kemphanen. Eerst ging de gele trui bijna tegen de vlakte, waarna de witte wel in de graskant verzeild raakte. Vingegaard reed niet door en wachtte op Pogacar, een handshake volgde.

Op de slotklim richting Hautacam bleef een ijzersterke Van Aert voorop met enkel nog Daniel Felipe Martinez en Thibaut Pinot in zijn wiel. Hij mocht even dromen van de bollentrui (mogelijk bij ritwinst), maar al snel bleek dat Vingegaard zijn zinnen op de rit had gezet.

Op iets meer dan vier kilometer van het einde werd Van Aert bij de lurven gevat door zijn ploegmaats, waarna hij zich als modelploegmaat meteen op kop zette voor zijn kopman. 

Een paar honderd meter later kneep Van Aert vervolgens Pogacar helemaal dood, waarna Vingegaard aan een ware triomftocht begon richting zijn tweede ritzege, de bollentrui en waarschijnlijk ook Tour-winst.

En Van Aert? Die werd doodleuk derde in de zwaarste bergrit van deze Tour. Ongezien!