De eerste minuten lieten een Franse stormloop op het Poolse bolwerk verwachten, maar al snel namen Les Bleus een meer bedachtzame houding aan. Polen was ook niet naar het Al Thumama Stadion gekomen om zich te verstoppen. Zo werd het een boeiend kijkstuk.

Het gevaar was wel vooral blauw gekleurd. Tchouaméni en Dembélé deelden plaagstootjes uit, net als Lewandowski aan de overkant. Na Pools balverlies ging het alarm voor het eerst écht af, maar Giroud liet een bijna zeker doelpunt liggen. Wat later was het aan de Polen om te vloeken. Zielinski schoot een uitstekende kans pal op Lloris, die in de rebound geholpen werd door Hernandez en Varane op de lijn.

Vlak voor de rust toonde Giroud dat zijn zelfvertrouwen niet aangetast was. Hij benutte als een echt roofdier de assist van Mbappé. Met zijn 52e goals kroonde hij zich tot Frans topschutter aller tijden. 

Het is nog maar de vraag hoe lang Giroud die titel mag dragen. In de tweede helft zoog Mbappé immers zelf de ballen en de aandacht naar zich toe. Soms overmoedig en opportunistisch, maar altijd met een onwrikbaar geloof in eigen kunnen.

Giroud stal nog even de bewonderende blikken met een omhaal die jammer genoeg werd afgekeurd, maar kon uiteindelijk niet op tegen de toverkracht van zijn jongere ploegmaat. Met een atoomschot in het dak van het doel en een meesterlijke plaatsbal in de verste winkelhaak gaf hij Polen de coup de grâce.

De Polen, en in het bijzonder Lewandowski, kregen in een veel te lange epiloog wel nog een leuk afscheid. Nadat de VAR ongelukkig handspel van Disasi had opgemerkt, kreeg Lewa twee kansen om een strafschop om te zetten. Zijn 3-1 was enkel een voetnoot in de Franse mars op weg naar misschien wel een tweede wereldtitel op rij. Met Mbappé als onbetwiste generaal.