- 44' - Geel - Oussama El Azzouzi
- 40' - Geel - Calvin Stengs
- 14' - Doelpunt - Vincent Janssen (1 - 0)
- 90+3' - Geel - Ross Sykes
- 80' - Own goal - Arthur Vermeeren (1 - 1)
- 80' - Verv. Jurgen Ekkelenkamp door Christopher Scott
- 79' - Verv. Arbnor Muja door Gyrano Kerk
- 77' - Geel - Bart Nieuwkoop
- 74' - Verv. Yorbe Vertessen door Victor Boniface
- 65' - Verv. Simon Adingra door Cameron Puertas
- 63' - Verv. Vincent Janssen door Mandela Keita
- 62' - Geel - Vincent Janssen
- 57' - Rood - Senne Lynen
- 54' - Verv. Siebe Van der Heyden door Ross Sykes
Wat een drama voor Antwerp. De Bosuil maakte zich klaar voor een groots titelfeest, maar zag Union opstaan uit de doden. Na de openingsgoal van Janssen en de rode kaart van Lynen leken de bezoekers uitgeteld. Tot een schot van Puertas in de slotfase afweek op Vermeeren. Maak u klaar voor een razend spannende slotspeeldag, mét ook Racing Genk.
Antwerp - Union in een notendop
- Sleutelmoment: Tien minuten voor affluiten kan de Bosuil een historische titel al ruiken, tot een zondagsschot van Puertas – via de voet van een onfortuinlijke Vermeeren – in doel verdwijnt. Desillusie voor Antwerp tot gevolg.
- Man van de Match: Vincent Janssen werkte bij de 1-0 uitstekend af, maar daar eindigde zijn bijdrage niet. De Nederlander leverde weer eens een hoop ondankbaar werk, maar na een dik uur moest hij wel afgelost worden met krampen in zijn been.
- Opvallend: Union is gewoonweg niet kapot te krijgen. Ondanks het uitvallen van verschillende sleutelfiguren, de rode kaart voor Lynen en de achterstand tegen verdedigend de beste ploeg van het land vonden de Brusselaars toch nog een manier om terug te slaan.
- Statistiek: 22 keer eerder had Antwerp dit seizoen in de competitie de eerste goal gemaakt en 22 keer pakte het uiteindelijk ook de zege. Ergens begrijpelijk dat je bij 1-0 dan je voet van het gaspedaal haalt, maar deze keer liep het verkeerd af.
Janssen doet Antwerp dromen
Een kolkende Bosuil was klaar voor de triomf. De fans verwachtten van hun Antwerp niks minder dan de titel. De thuisploeg stond op volle sterkte, terwijl Union twee belangrijke krachten miste. Aanvoerder Teuma paste helemaal, spits Boniface nam licht geblesseerd plaats op de bank.
Ondanks de enorme belangen schoten beide ploegen vol gas uit de startblokken. Na een missertje van Burgess reageerde Ekkelenkamp net iets te traag. Union antwoordde met een ver schot van Nilsson en een dreigende voorzet van Adingra. Na tien minuten werd het voetbal een pak voorzichtiger.
Net toen de wedstrijd in zijn plooi leek te vallen, viel de goal. Bij Union hadden ze een overtreding op Lynen gezien, maar Antwerp mocht counteren met zijn Nederlandse connectie. Stengs bereikte Janssen, die met een instinctieve krul in de korte hoek Moris te grazen nam. De Bosuil ontplofte, want bij 1-0 was Antwerp virtueel kampioen.
Union kon daar weinig of niks tegenover zetten. De betonnen verdediging van de Great Old gaf geen kans weg. Meer nog, de Unionisten mochten blij zijn dat Stengs na een foute bal van Moris over mikte.
Tien Unionisten vergallen titelfeest
De rust moest raad brengen bij Union. Geraerts haalde verdediger Kandouss naar de kant en stuurde Vertessen in steun van spits Nilsson het veld op. Een moedige tactische ingreep, maar na een pijnlijke val van Van der Heyden moest de coach zijn defensie opnieuw bijstellen.
En het werd nog erger. Lynen kreeg voor een drieste tackle rood onder zijn neus gestopt en de ingevallen Vertessen hinkte met een spierblessure snel weer van het veld. De uppercuts waren niet meer te tellen, en toch stond Union nog overeind. Antwerp speelde immers op veilig, bleef in de dekking en liet na om de genadestoot uit te delen.
Die afwachtende houding kwam de thuisploeg duur te staan. Puertas maakte er met een afgeweken hobbelballetje tien minuten voor affluiten 1-1 van. De thuisfans verstomden. Antwerp moest plots vol aan de bak tegen een Union dat opnieuw moed had gevat. Avila bracht de Bosuil diep in de toegevoegde tijd dicht bij het delirium, maar Moris ranselde zijn botsende volley uit de winkelhaak.
Door het gelijkspel blijft Antwerp wel aan de leiding, maar de vraag is hoezeer deze namiddag nazindert. Op de slotspeeldag tegen Genk, dat ongetwijfeld bijzonder tevreden is met deze 1-1, mag Antwerp niet verliezen én moet het minstens even goed doen als Union tegen Club Brugge.
Alderweireld: "Nog niks gebeurd"
Toby Alderweireld was er met Antwerp héél dicht bij. "Ik denk dat we een heel ongelukkig doelpunt pakken. We stonden verdedigend heel goed, dan is dat zonde. Als je 1-0 voor staat, hink je een beetje op twee gedachten. Jammer genoeg konden we het niet afmaken."
"Union speelde compact. We moeten complimenten aan de tegenstander geven. Wij moesten misschien iets meer kwaliteit leveren en dat hebben we vandaag niet gedaan", bleef de veteraan niet blind voor de tekortkomingen van zijn eigen ploeg.
Bij momenten was het hard tegen onzacht. "Natuurlijk. Dat hoort erbij in zo'n soort van finale. Je strijdt voor het hoogste, dan moet je je ziel geven."
"We staan nog bovenaan, dus er is niks gebeurd", suste Alderweireld. "We moeten nog naar Genk, dus even de koppen bij elkaar steken en ons opladen voor volgende week. Ik geloof er voor 100% in", klonk het zelfverzekerd.
Van der Heyden: "Een klein mirakel"
"Het is een dubbel gevoel", zei Siebe Van der Heyden na afloop. "Ik ben heel blij dat we die 1-1 nog maken. We hebben de hoop terug en hopelijk kunnen we het afmaken. Maar ik ben heel teleurgesteld door de blessure die ik heb opgelopen."
De verdediger van Union hield zijn schouder ook tijdens het interview nog vast. "Ik denk dat ik helemaal verkeerd val op mijn schouder. Ik heb de beelden nog niet gezien, maar het voelt alleszins niet goed. We zullen de foto's moeten afwachten."
"Antwerp is een geduldige ploeg die vaak de duels zoekt en lange ballen speelt", analyseerde Van der Heyden de match. "We kwamen niet echt in ons spel, maar we zijn blijven geloven en dat doelpuntje was verdiend."
"Het is een klein mirakel als je ziet wat er allemaal in ons nadeel is gebeurd. Maar we zijn mentaal zo sterk dat we dat kunnen opvangen, dat hebben we vandaag weer getoond." Volgende week volgt misschien de apotheose. Mét Van der Heyden? "Al moet ik twee spuiten krijgen. Als ik kan spelen, doe ik het."
