Kortrijk haalt voorhamer boven tegen Waasland-Beveren, dat nog niet gered is

Een eindeseizoenswedstrijd werd gevreesd, een doelpuntenkermis werd geserveerd. Nochtans liet niets op voorhand en zelfs in het openingskwartier vermoeden dat Waasland-Beveren - Kortrijk de neutrale toeschouwer zo zou verwennen. Met de zo goed als zekere redding van de thuisploeg en Play-off I die voor de Kerels ver weg leek, keek niemand echt nog uit naar dit duel.

Zelden werden we meer ongelijk bewezen. Het Oscarwaardige verloop van dit knotsgekke duel begon met een Mexicaanse stand-off die een twintigtal minuten duurde. Waasland-Beveren nam het initiatief en Kortrijk loerde op de counter. Toen één van die tegenprikken in doel eindigde, sloeg de vlam in de pan.

Drie minuten na de openingstreffer van Kumordzi verdubbelde Rolland, voor het eerst in de basis na maandenlang blessureleed, de bezoekende voorsprong. Een dubbele oplawaai die Waasland-Beveren knock-out richting de kleedkamers stuurde.

Het beste moest nog komen. Enkel een vlugge aansluitingstreffer zou Waasland-Beveren terug in de wedstrijd kunnen brengen en die kreeg de thuisploeg ook toen Vanzo erg leep een vrije trap onder het muurtje in doel mikte. Toen een minuut later Forte vanaf de stip mocht aanleggen, leek alles uit de eerste helft vergeten. Maar Forte miste, en het momentum kantelde.

Koita profiteerde van de twijfel bij de Waaslanders om de 1-3 voor Kortrijk in het mandje te leggen, Stojanovic deed er wat later nog een schepje bovenop en De Sart zette met een overhoekse kopbal de kers op de Kortrijkse taart.

Toch was het nog niet genoeg. In een tweede helft waarin elke kans in een doelpunt eindigde, deed Milosevic met de 2-5 de hoop nog wat oplaaien. Waarom ook niet? Werkelijk alles kon in een haast komische tweede helft. En leuk was het zeker wel. De epiloog was echter voor Chevalier, die als invaller de 2-6-eindstand op het bord zette.

Met de overwinning doet Kortrijk onverhoopt nog altijd mee voor een plaats in Play-off I, terwijl Waasland-Beveren nog minstens 1 speeldag op de definitieve redding moet wachten. De neutrale toeschouwer in ons keert tevreden huiswaarts.

Kortrijk-coach Yves Vanderhaeghe vertelde na afloop van de wedstrijd dat de nieuwe namen aan de aftrap hun kans hebben gegrepen. "Na een afwachtend wedstrijdbegin kregen we de controle. We scoorden drie keer uit onze drie eerste kansen, de afgekeurde buitenspelgoal meegerekend. Zonder veel weg te geven gingen we zo met een verdiende 0-2-ruststand de kleedkamers in."

"Als na de rust de strafschop bij 1-2 erin was gegaan, zou de match helemaal gekanteld zijn, maar hun speler miste en Koita maakte voor ons het bevrijdende derde doelpunt. Nadien toonden we ons van onze efficiëntste kant. De weg naar doel die we al een volledig seizoen zoeken, vonden we vandaag haast met de ogen dicht. Een mooie pluim voor de hele ploeg."

"Van Play-off I ga ik niet meer uit, maar ik wil absoluut nog alle resterende wedstrijden proberen te winnen. Het doet me wel nadenken over de drie verliespartijen na Nieuwjaar, daar houd ik toch een dubbel gevoel aan over", aldus nog Yves Vanderhaeghe.

"Wie zes keer scoort op verplaatsing, is de terechte winnaar", zegt Waasland-Beveren-coach Adnan Custovic na de wedstrijd. "Maar wat mijn ploeg liet zien na de 1-3 kan ik maar moeilijk verkroppen. Het leek wel opendeurdag achterin. We voelden ons met acht punten voorsprong al gered en waren veel te nonchalant."

"Nochtans reageren we in de tweede helft goed op de 0-2-achterstand. De strafschop bij 1-2 had de match helemaal kunnen doen kantelen, maar we missen en slikken kort nadien de 1-3, een dooddoener."

"Wat mijn spelers hieruit moeten onthouden? Het gevoel dat ze nu hebben. Als voetballer haat je dit soort nederlagen. Ze hebben wat recht te zetten tegenover zichzelf en de supporters", besluit hij.