Engeland knokt zich voorbij Denemarken naar EK-finale, Kane beslist match met penalty in 2 tijden

De halve finale tussen Engeland en Denemarken was een duel tussen twee voetbalsprookjes. De Engelsen wachten al sinds 1966 op de dag waarop het voetbal naar huis terugkeert. De Denen herpakten zich dan op ongeziene wijze na het bijna-drama in de openingswedstrijd.

Voor eigen volk was Engeland favoriet en de Engelse kelen werden nog wat luider toen het eerste doelgevaar van Harry Kane kwam. De voorzet was strak, maar iets te hard voor de inlopende Sterling. Die kon even later wel eens aanleggen, maar trapte te zwak en te centraal. Iets wat Damsgaard aan de overkant dunnetjes overdeed.

Na een halfuur gaf Shaw op een Deense vrije trap een veel gevaarlijker exemplaar weg na een onnodige trekfout. Goudhaantje Damsgaard zette zich achter de bal, wipte het leer heerlijk over de muur en de vingertoppen van Pickford konden de Deense voorsprong niet meer verhinderen.

Dat was het signaal voor de Engelsen om het gaspedaal in te duwen. Eerst mikte Sterling van dichtbij onbegrijpelijk op doelman Schmeichel, maar daarna leek hij de voorzet van Saka wel in doel te gaan verlengen. Simon Kjaer wist dat hij moest ingrijpen, maar raakte niet verder dan een ongelukkig eigen doelpunt. De Engelse meubelen waren net voor de rust gered.

Hoe onderhoudend de eerste helft was, zo matig was de tweede. Pickford dook goed naar zijn paal na een strakke schuiver van Dolberg, voor die laatste werd afgevlagd. Aan de overkant moest Schmeichel zich reppen naar een kopbal van Maguire, maar daarna bleven doelrijpe kansen uit. 

Het was wachten, erg lang wachten en daar konden korte periodes van Engelse steriele druk niets aan veranderen. Ook in de tweede halve finale zouden we verlengingen krijgen en daarin stak Engeland de ambitie niet weg. Kane zette Schmeichel meteen aan het werk met een gekruist schot, een voorbode van een halfuur Engelse dominantie.

Die dominantie vertaalde zich aanvankelijk enkel in afstandsschoten, maar wanneer Sterling in minuut 102 tegen de vlakte ging in de zestien, leek het Engelse sprookje richting het laatste hoofdstuk te gaan. Het contact leek miniem te zijn, maar voldoende voor de VAR om de beslissing niet terug te draaien. 

Harry Kane eiste de elfmeter op, maar Schmeichel koos de juiste hoek. Alleen kon de Deense goalie hem niet klemmen, waardoor Kane in de herneming toch kon scoren. Denemarken moest plots doen waar het dan al bijna een uur niet meer in geslaagd was: doelgevaar creëren.

Uiteindelijk domineerde Engeland ook de rest van de wedstrijd en mikte een zelfzuchtige Sterling de 3-1 nog op Kasper Schmeichel. Dat kon de duizenden Engelse fans niet deren, want zij konden juichen na het laatste fluitsignaal. Het voetbal is al vele tientallen jaren onderweg naar huis, maar of die terugkeer ook helemaal afrondt, moet zondag blijken.