Geen voorjaarsklassiekers zonder onze man op de motor. Renaat Schotte had gisteren ogen tekort om alle miserie in Parijs-Roubaix gade te slaan. "Er gebeurden 7.000 dingen tegelijk."
"Ik moet tegen volgend jaar dringend een cameraatje laten meedraaien vanuit mijn perspectief. Want wat ik gisteren allemaal heb gezien, dat was hallucinant."
Renaat Schotte brommerde gisteren de hele dag mee in de Hel en was getuige van "een zottekot en een knettergekke wedstrijd".
"In de beginfase was het nog allemaal peis en vree, met Van der Poel die in de staart van het peloton enthousiast goeiedag zwaaide."
"Pogacar strooide dan weer met een glimlach, toen hij in de smiezen had dat ik wat aan het prutsen was met mijn telefoon."
"Dat waren eigenlijk al voortekenen dat die mannen supergoed zaten."
Hallucinante glijpartijen
Maar net voor de eerste kasseistrook barstte de Hel los.
"We stonden in een bocht, toen ze pal voor onze neus tegen de grond smakten op een bruinezeepbaan. Dat was het begin van de lijdensweg van Stuyven."
"Daarna heb ik heel veel vreemde dingen gezien", prikkelt Renaat onze nieuwsgierigheid.
"Ik heb in een bocht een fiets van de volgauto van Intermarché-Wanty zien kukelen. De hele sliert auto's moest dat object dan omzeilen. Ongeziene taferelen."
"Ik zag ook een persfotograaf met zijn motor omvallen door de gladheid."
"Een mecanicien van Astana viel dan weer pardoes op de kasseien, toen hij pechvogel Ballerini wou depanneren. Hallucinante glijpartijen."
Minkukel met bidon
De Hel was voor Renaat een grote geluidsmuur die daags nadien nog blijft nazinderen.
"Mijn hoofd zit nog altijd vol. Als je op die kasseistroken rijdt, waan je jezelf in een kolkend voetbalstadion. Alsof er voortdurend een doelpunt gemaakt wordt."
"Het was moeilijk om de vele rijen toeschouwers te observeren. Maar het zag eruit als een festivalsfeer."
"99,99 procent gedraagt zich zoals het hoort. Dan is het jammer dat één zo'n minkukel daar nu een wrange nasmaak aan geeft."
Ik dropte de motor aan de wielerbaan en holde naar het middenplein.
Na de laatste belangrijke kasseistrook repte Renaat zich naar de Vélodrome van Roubaix.
"Ik dropte de motor bij de ingang van de wielerbaan en holde naar het middenplein om de aankomst nog mee te maken."
"Als je Van der Poel dan op 20 meter van jezelf ziet neerzijgen na zo'n epische koers, dan is dat een magisch moment."
