Het wielerpensioen van Patrick Lefevere (69) zindert na in de wielerwereld. Zijn vertrouwelingen delen hun gevoelens in onze podcast Sporza Daily, waarin ook wielerverslaggever Renaat Schotte de nalatenschap van The Godfather onderstreept.
Renaat Schotte zal Patrick Lefevere ergens "midden jaren 90" voor het eerst ontmoet hebben. Enkele decennia later is onze wielerman enigszins verrast over de timing van zijn pensioen. "Ik had verwacht dat hij er nog een jaartje aan zou vastkleven."
Dat zal niet gebeuren. Lefevere, een man van vele oorlogen, geeft de fakkel door. "Hij heeft alle evoluties in het wielrennen overleefd. Meer nog: hij heeft die zelf mee geschapen. Hoe ploegen er nu uitzien, dat is voor een groot deel zijn verdienste."
"Lefevere is altijd een trendsetter geweest. Ik denk bijvoorbeeld aan een scoutingssysteem, aan hoe hij met zijn zogeheten Belgisch project ploegvoorstellingen in het Engels hield om een grotere markt aan te boren. Lefevere was gewoon altijd bij de pinken."
In Nederland stellen ze hem vaak voor als een bullenbak, in Frankrijk als het geboren kwaad na zijn uitspraken over Julian Alaphilippe. Maar achter die, bij momenten, gecontesteerde uitspraken schuilt een hele warme persoonlijkheid.
Lefevere heeft een reputatie opgebouwd en is niet overal even geliefd. "Ik heb hem zelf leren kennen als het tegenovergestelde van zijn publieke imago."
"In Nederland stellen ze hem vaak voor als een bullenbak, in Frankrijk als het geboren kwaad na zijn uitspraken over Julian Alaphilippe."
"Maar achter die, bij momenten, gecontesteerde uitspraken schuilt een hele warme persoonlijkheid. Ik zie iemand die het beste voorheeft met de sport en met de mensen die voor hem werken. Ik heb een huizenhoog respect voor de wielermanager én voor de mens achter de wielergod."
"Hij heeft een nalatenschap voor de eeuwigheid. Ik zie bij ons niet meteen een nieuwe Lefevere opstaan."
"De enige mensen in België die in zijn buurt komen, zijn de gebroeders Roodhooft van Alpecin-Deceuninck. Dat zegt al veel: je hebt 2 zeer bekwame broers nodig om hem te vervangen. Dat illustreert de sterkte van zijn carrière."
Grafzerk
Renaat Schotte herinnert zich hoe de hand van Lefevere "zichtbaar" was in de wereldtitel van Johan Museeuw in 1996. "Daarin zag je zijn pyschologische impact op zijn renners."
"De zegecijfers van zijn ploegen spreken voor zich. Je moet heel sterk in je schoenen staan om met al die sterke persoonlijkheden om te kunnen gaan en dat kon hij als geen ander."
De Tour winnen, dat is niet gelukt. Schotte denkt terug aan een avondje tafelen van 3 uur in 2017. "Dat heeft me duidelijk gemaakt hoe hij er zelf naar keek."
"Lefevere heeft altijd tegen zijn sponsors gezegd: als we de Tour winnen, dan kunnen we stoppen. Waarop zijn sponsors grappend antwoordden: win nooit de Tour."
"Wat ik wil zeggen: de buitenwereld heeft daar een probleem van gemaakt. Hij vertelde zelf over hoe er op zijn grafzerk nooit zal staan dat hij de Tour nooit gewonnen heeft. Dat zegt veel over hoe hij de dingen kan relativeren."
"Zelf sprak hij al sinds 2017 over een mogelijk afscheid. Ik denk dat hij nu voelde dat het beste eraf was. Hij trekt er tijdig de stekker uit. Je kan absoluut niet spreken over het seizoen te veel als manager."
Lefevere heeft altijd tegen zijn sponsors gezegd: als we de Tour winnen, dan kunnen we stoppen. Waarop zijn sponsors grappend antwoordden: win nooit de Tour.
Ploegentijdrit
Wat was de strafste prestatie van Patrick Lefevere? Renaat Schotte denkt na: "Misschien de wereldtitels ploegentijdrit."
"Daar denkt de buitenwereld niet aan, maar ik herinner me de euforie die zich toen telkens meester over hem maakte. Die collectieve zeges belichaamden de spirit waar hij voor staat als teammanager."
