Club Brugge heeft geswingd bij zijn eerste dans op het kampioenenbal, had de beste kansen, maar kreeg finaal het deksel op de neus van de finalist van vorig jaar: Dortmund won na 3 goals in het slotkwartier met 0-3. Tom Boudeweel, radiocommentator met dienst gisteren, maakt de analyse.
Club Brugge kreeg na zijn eerste Champions League-opdracht veel schouderklopjes, maar in het voetbal draait het om de punten en om de doelpunten die voor die punten moeten zorgen. En daar zat het verschil tussen Club Brugge en Borussia Dortmund. De Duitsers waren efficiënter.
Dat is een conclusie die we de voorbije jaren wel vaker hebben getrokken bij wedstrijden van Belgische ploegen, zeker in de Champions League. Waar de tegenstanders beter zijn, waar je soms het gevoel hebt van "Hey, we waren er dicht bij", maar waar je uiteindelijk met lege handen achter blijft.
En dan zullen ploegen zoals Dortmund eens over je hoofdje wrijven, van goed gedaan, dat schouderklopje, maar wij hebben waarvoor we gekomen zijn en dat zijn die 3 punten. Dat is dan ook weer de realiteit.
Twee jaar geleden in die knappe campagne onder Carl Hoefkens trok Club het wel over de streep tegen Leverkusen, een andere Duitse club. Toen werd het 1-0, later zou Brugge zelfs de volgende ronde halen
Nu werden de kansen niet benut en had Dortmund aan de overkant wel dat tikkeltje geluk om het eerste doelpunt te maken en was de wedstrijd beslist.
De kansen werden niet benut en aan de overkant had Dortmund wel dat tikkeltje geluk om het eerste doelpunt te maken.
3 goals in slotkwartier
De 0-1 viel een kwartier voor tijd, niets zegt dat je dan nog met 0-3 moet verliezen. En in de huidige formule van de Champions League met dat grote klassement van 36 ploegen is het doelsaldo belangrijk, dus op dat vlak heeft Club ook geen goeie zaak gedaan door 3 doelpunten te slikken en zelf niet te scoren.
Maar de eerste tegengoal was een mentale opdoffer en ze konden dat niet of nauwelijks nog omdraaien. Op de counter en op klasse – want zeker het tweede doelpunt van Gittens was knap gedaan – heeft Dortmund snel afstand genomen.
Dortmund heeft vorig seizoen de finale gespeeld van de Champions League, is een van de Duitse topclubs en had ook wel een sterke bank om nog het verschil te maken op een moment dat er bij Club al een paar jongens door hun beste krachten heen zaten.
Want zo’n Champions League-wedstrijd is toch van een andere intensiteit dan veel wedstrijden in België. Als je bijvoorbeeld naar het percentage balbezit kijkt na de eerste helft: 37 % voor Club en 63 voor Dortmund.
Dan heb je vaak achter de bal gelopen, al zijn de grootste afstanden wel afgelegd door enkele spelers van Dortmund. Uiteindelijk gaat het om wat je met het balbezit en de bal doet.
Zo’n 0-3 zien op het scorebord of op de website, dat komt nog altijd hard over. Want de mensen die de wedstrijd niet hebben gezien, redeneren dan dat het een simpele overwinning was voor Dortmund. En over een paar weken zijn veel mensen al de prestatie van Brugge vergeten.
Uitblinker Onyedika
Want Club heeft het 75 minuten goed gedaan, op zijn manier. Zoals Club zich ook wou tonen, volgens zijn DNA. Zeker in de eerste helft zette het een verdedigend blok, met de flanken diep op de eigen helft en ver weg van het doel van de tegenstander. Alle gaten dichtgelopen, wat niet makkelijk was tegen veel beweging en technisch goeie voetballers van Dortmund.
Tegen de ervaring van enkele topspelers ook. En als de tegenstander er dan eens doorkwam, stond doelman Simon Mignolet pal.
Het zag er even naar uit dat Club zou kraken onder de druk van de Duitsers, maar dat was niet het geval. En uiteindelijk heeft Brugge zelf misschien de beste kansen gecreëerd.
Met die 5 schoten op doel in dezelfde fase, met als sluitstuk een schot van dichtbij tegen de onderkant van de lat. Na de rust was er een vrije schietkans voor Hans Vanaken. En een goeie Skov Olsen dreigde eindelijk nog eens op het hoogste toneel.
Zeker in de tweede helft heeft Brugge bij momenten knap gevoetbald, de ruimte gevonden, prima gecombineerd en het spel verlegd, onder leiding van alweer een beresterke Raphael Onyedika, in aanvallend en in verdedigend opzicht. Club mag blij zijn dat hij nog altijd op Jan Breydel voetbalt.
Maar uiteindelijk komen we terug uit op efficiëntie. In de Champions League moet je je momenten pakken en dat is niet gebeurd.
Club zal snel moeten leren, want de volgende wedstrijd komt er snel aan. Begin oktober moet het naar Sturm Graz. Dat is de enige tegenstander van de acht met een kleiner budget dan Club Brugge. Als dat de waardemeter is, dan is het van moeten voor Brugge om in de running te blijven voor de volgende ronde.
Het is een uitwedstrijd, dus dat is toch net iets moeilijker. In Oostenrijk zullen ze ook wel zeggen dat Club de op papier zwakste tegenstander is en dat het dus ook het moment is om punten te sprokkelen.
"Als we de volgende keer dezelfde prestatie kunnen neerzetten mét efficiëntie, dan zit er zeker puntengewin in”, zei Club-coach Nicky Hayen op de persconferentie achteraf.
Dat klopt, maar efficiëntie koop je niet zomaar in de lokale supermarkt. Dat heeft ook vaak te maken met talent en klasse en kwaliteit. En die kansen missen hebben we in de eigen competitie ook al gezien.
Als je volgende tegenstanders onder andere Milan, Juventus, Sporting Lissabon, Manchester City en Aston Villa zijn, dan moet je elke strohalm grijpen.
